çocuklarla söylenen en samimyetsiz, en aptalca, en yalan cümledir. neymiş " seni çok sevdik, seni bize götürelim bizim çocuğumuz ol" muş. lan hangi ara sevdiniz? ne bu samimiyet? ne bu kaptı kaçtıcılık? nakışını beğendiğin sehpa örtüsü mü ulan bu çocuk?
- biz seni çok sevdik, seni bize götürelim bundan sonra bizim çocuğumuz ol.
+ bana ne be! kendiniz yapın. ha sahi sizin çocuğunuz olmuyordu de mi?
- ay pek tatlı. canımmm ya neler de biliyor.
+ sırf ben mi ruhşen teyze? bütün mahalle biliyor rıza amcanın iktidarsız olduğunu.
- yeni nesil işte.
+ sıçmıyım nesline. 28 yaşına geldim ulan! yıllardır aynı terane. evlendik, çoluk çocuğa karıştık hala vazgeçmedin. manyak karı!
+ seni bize goturelim bizim cocugumuz ol...
- bi siktir git...
+ aaa ne kadar ayip terbiyeli cocuklar kufur etmez...
- kufur yok, kari yok, raki yok ne var lan it!!!
+ ay sen igrenc bi veledmissin ayol..
- igrenc sensin veled de sana girsin...
+seni bize götürelim bizim çocuğumuz ol.
-aloo teyze götürmek falan ayıp oluyor ama.
+a ah? ne terbiyesiz bir şeysin sen öyle, ayıp ama.
-uzan şuraya göstereyim terbiyesizliği...
+hilmi neler diyor bu çocuk?
-hiç şaşırma, her geldiğinizde pipimi göstere göstere siz bu hale getirdiniz beni uleyynnn!!!
bunun bir de, evdeki oyuncağı eve götürmek isteyen arsız çocuğa söylenen çeşidi mevcuttur. bahsi geçen terbiyesize; "ah seni haylaz! bu oyuncak burada kalsın, gelince oynarsın" yalanı sıkılır. aslında; "lan piç, atla babanın kucağına siktir git" manasına gelir bu. çocuk da bunun bilincindedir ve bu yalanı yemez. zaten ev sahipleri de, "çocuk gelince yerinde bulsun da oynasın, söz verdik" mantığıyla oyuncağı korumaya almazlar. mamafih, misafir çocuk ısrarcıdır. yüzsüzlüğü iyice ele alır ve ağlayıp zırlama silahını kullanır. gel gör ki, sinirlenmiş baba tarafından, kendi silahıyla vurulacaktır. baba biraz da gösteriş yaparak "lan eşşoğlueşşek evde yığınla oyuncağın var" der ve çocuğun umarsız haykırışlarındaki yapmacık mağduriyete boyun eğmeyerek onu olay mahallinden uzaklaştırır.
çocuk: bak amca! amca diyorum bozdurma ağzımı. yürüyün gidin lan.
amcax: aaa ne kadar şeker bu ya. pipini göster bakiyim.
çocuk: masaya da vuruyum mu amca.
+ seni bize götürelim, bizim çocuğumuz ol? ne dersin?
- niye? sizin çocuğunuz yok mu?
+ yok yavrum... olmuyo bizim çocuğumuz...
- niye ki?
+ selami amcana sor...
- selami amca?
* nebahat uğraşma şu ibneyle...
+ aaa! nası konuşuyosun sen çocukla? sen ona bakma yavrum...
- n'oldu lan sinirlendin mi?! bi çocuk yapamıyosun daha...
* olum bak uğraşma benle, düş yakamdan mına koyim..!
- size geliym de, çocuk yapmayı gösteriym bigün... ehehe...
* ulan nebahat! şu sevimli komşu ayağına yatmasan ölürsün sanki... çocuk ağzımıza sıçtı!
- sekter lan! çocukmuş...
+ nası konuşuyosunuz ayol siz?..
- sen de sus teyze, sıçacam ağzına..!
çocukların kendisinden nefret etmesini isteyen aile dostu lakırdısı. sonra da pis pis gülerler yok deyince. epi topu bir çocuğum beni bile almak isteyen vicdansızlar oldu. lan dünya çok kötü sözlük şimdi farkettim. (bkz: günaydın tosuncuğum)
