öyle işte kadınım.
sen olunca konu.
dünya dönmez oldu,akan sular durdu.
yazan kalem yazmaz oldu.
kitaplar okunmaz oldu.
konu sen olunca... https://galeri.uludagsozluk.com/r/1336787/+
En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Ben sokakta rastlasam bile tanımayım diye
en güzel günlerimin bu üç mel'un adamını
yer yer tırnaklarımla kazıdım
hatıralarımın camını..
En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Biri sensin,
biri o,
biri ötekisi..
Düşmanımdır ikisi..
Sana gelince...
Yazıyorsun..
Okuyorum..
Kanlı bıçaklı düşmanım bile olsa,
insanın
bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum..
Ne yazık!..
Ne kadar
beraber geçmiş günlerimiz var;
senin
ve benim
en güzel günlerimiz..
Kalbimin kanıyla götüreceğim
ebediyete
ben o günleri..
Sana gelince, sen o günleri -
kendi oğluyla yatan,
kızlarının körpe etini satan
bir ana gibi satıyorsun!.
Satıyorsun:
günde on kaat,
bir çift rugan pabuç,
sıcak bir döşek
ve üç yüz papellik rahat
için...
En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Biri sensin,
Biri o,
biri ötekisi...
Kanlı bıçaklı düşmanımdır ikisi...
Sana gelince...
Ne ben Sezarım,
Ne de sen Brütüssün...
Ne ben sana kızarım
ne de zatın zahmet edip bana küssün..
Artık seninle biz,
düşman bile değiliz..
ne geceler ne gündüzler gördüm
en vazgeçilmez yeminlerden döndüm
görmedim senin gibi sevmedim hiç kimseyi
yapayanlızım şimdi unuttum gülmeyi
sen vaktinden çok sonra gelen sevdalı bir yagmur gibisin
çisil çisil gözlerimden
sen çıldırmış şairlerin titreyen mısralarında
bahsettigi o perisin
pencereler önünce çürürken senden kalan çiçekler
hayalin gözlerimin önünde hala aglıyorum
güneş dogdugunda başka bir şehrin sabahında olacagım
her insanın bir öyküsü vardır ya benimkide böyle işte
bu sabah pencerene bak bu koca şehri sana bırakıyorum
başka bir şehrin sabahından başka bir dilde elveda
Ben yoksam, biliyorum, ben sende yokuz..
Sen yoksan, biliyorum, sen bende yokuz..
Ve de gözlerimizde bir o ışık.. ki..
O yoksa, biliyorum, biz bizde yokuz.”
-Özdemir Asaf
harika bir comma parcası.kesinlikle dinlenmesi gereken parcalardan.
sozleri:
Sonsuz bir düş bu
içinde kaybolan yollar oldu mu?
Son bir söz söylerken
Sesin yok oldu mu?
Tüm şehir aslında sen oldu mu?
...sonsuzluğa ağlarken...
Eski bir sen yarattım içimde
Korkulardan arınmış
Ve ben arkanda günahlarımla bekleyeceğim
Geceysen eğer...
Savaştın ellerinle
Anladın ki yorgun her gece
Unutulan oyunlarda vazgeçtin benden
Soğuk bir nefretle
Anlamsızlığın acıtırken tenimi
Yarım kalan bir rüya bu
Ve ben aslında yalnızım
Gözlerin ardında
Kaçıp giden bir yalan bu
Ve ben aslında yorgunum
Sözlerin ardında
Dinlerken geceyi
Sesler duyardım karanlıktan
Sözlerim gerçekliğin olur o an
Sen düş ol
Gerçek hayal
Yarım kalan bir rüya bu
Ve ben aslında yorgunum
Gözlerin ardında
Kaçıp giden bir yalan bu
Ve ben aslında yorgunum
