sen gittin... bakakaldım sadece arkandan... gitmek istiyordun ve gittin... kararlıydın çok, engel olamadım. bana sensizliği bıraktın... bir de uykusuz geceleri... ölümler sardı dört bi yanımı, ölemedim... ağlamak istedim hıçkıra hıçkıra, ağlayamadım... sustum ve kaldım öylece...
yüreğimi koydum avuçlarına... mutlulukta kaybolmayı vaad etim... sen gittin... neden gittin hiç anlayamadım... ve anlayamacağım hiçbir zaman da... oysa ne isteseydin vermiştim sana... canımı da isteseydin, can koyardım yoluna... sen gittin... haklıydın belki kendince, doğru olanı yaptığına inandın... ama bir yanın hep bende kaldı, düşünemedin bunu... her geçen yılı, zamanı birlikte omuzlayıp geçmek vardı... hayallerimizin tutup ucundan göklerde kaybolmak vardı... boğulmak vardı mutluluktan, ama... sen gittin...
bakakaldım sadece arkandan... gitmek istiyordun ve gittin... bana da yalnızlığı bıraktın... işte hepsi bu...
"sen gittin, hayallerim yarım kaldı
sen gittin, sevincimi eller caldi,
sen gittin, umutlarım beni benden aldı,
sen gittin.." nakaratina sahip olan bir ferdi tayfur sarkisi; aciliysaniz dinlemeyin, yakar, bitirir, mahveder, ordan oraya savrulur yada hareket edemez hale gelirsiniz.
sen gittin; avuçlarımı dalgalar dolusu ıslatarak. gidişlerime yol olarak, beni kaybettiğim tüm adreslere terk ettin. içimde sana dair ne yaşattıysam söylemiştim. harfleri tek tek dumana katarak, kuruyan adımlarımla sokakları ıslatarak sana gelmiştim .sen gittin... sözlerin bir önemi yoktu, söylemiştim. bizi biz yapan ne varsa ardında yol almadan; ezip geçmiştik. oysa üstüne basa basa filiz vermiştim. sen gittin, bir çocuğun düşlerini de yanına alarak. sen gittin, gittin de bir ben kaldım böyle yalınayak... sen gittin; ben cesaretler edindim vedalara, aşktan hep biraz daha korkarak...
