Diyebileceğim kimsemin olmadığı kelimedir. Çok sıkıldım çok bunaldım. Kimse yok, herkes sahte herkes küçümser.
Geçen gün durakta otobüs beklerken zor yürüyen bir dede geldi yanıma otururken gözlerimin içine bakıp selamınaleyküm dedi. Hemen şevkle aleykümselam dedim ben de. Aylar sonra sosyalleşmiş olmanın etkisiyle istemsiz şekilde gülümsüyorum böyle içim kıpır kıpır. Canım dedem ya eski toprak işte samimi, dürüst, içten. Daha çok konuşmak istiyorum. Konuşmuyoruz tabi, 5 10 dk sıkıntıyla otobüs bekliyoruz. Dede oflayarak cebinden çıkardığı köstekli saatine ( oha hala onlardan var mı ya) bakıyor. Göz ucuyla bakıyorum Akrep yelkovan öyle incecik ki camı zaten lekeli matlaşmış dedem nasıl okusun onu ya hemen iphonumdan saate bakıp gururla onbir kırküç diye bağırıyorum. Sonra dede benim de var saatim diyor ben baktım zaten niye bidaha söylüyosun diyor dede hoşnutsuz dede asabi. Kendini ne zannediyosun iphonun var diye adam mı oldun diyor dede gittikçe çirkinleşiyor. tamam öyle demiyor ama öyle hissettiriyor yani. Dede ben konuşma olsun diye şeyapmıştım niye öyle tersliyosun ki insanı.
Ha ne diyodum ben? Hah selam. işte her selam vereni dost her aksakallıyı dedeniz sanmayın. Ya da öyle bişey.
selam. "selime" fiilinden gelen bir masdardır. sözlükte; kurtulmak, selamette olmak, güven, barış, ayıp ve kusurlaradan uzak olmak anlamlarına gelir. islam kelimesi de aynı kökten türemiştir.
allah'ın ismi olarak selam: es-selam şeklindedir ki, esmaül hüsnadandır. yani allah'ın güzel isimlerinden bir isimdir. tıpkı rahman ve rahim gibi değil. er-rahman ve er-rahim gibi.
allah'ın selamı üzerine olsun anlamına gelen, tanışıklık, hürmet, nezaket, saygı vb. değerleri tek bir hece de toplayan kelime. bazen verilecek olan bir selam'ın farklı zaman ve mekanlar da sizin işinizi kolaylaştırabilecek bir olması olağandır.
1930'larda bir polonya kasabasının saygın baş hahamı samuel shapira, kırlık bölgede yürüyüşlere çıkmayı adet edinmişti. sıcak sevgi dolu, merhametli haham yürürken karşılaştığı yahudi olsun olmasın herkese selam vermeye dikkat ederdi.
günlük yürüyüşlerinde sürekli karşılaştığı insanlardan biri de, çiftliği kasabanın dışında olan bay mueller adında bir köylü idi. haham, tarlasında harıl harıl çalışan çiftçinin yanından her sabah geçerdi ve başıyla selam verip güçlü bir ses tonu ile "günaydın bay mueller" derdi.
köyde yahudiler ve yahudi olmayanlar arasındaki ilişkiler iyi değildi, dostluklarsa çok nadirdi fakat haham yılmadı, günlerce bay mueller'i içten bir merhaba ile selamlardı. en sonunda çiftçi haham'ın içtenliğine inanmış onun selamlarına gülümseyerek cevap vermeye başlamıştı.
bu olay yıllarca sürüp gitti, ta ki naziler gelene kadar. haham ve ailesi köydeki diğer tüm yahudilerle birlikte toplama kampına götürüldüler, en sonunda onun son durağı olacak olan auschwitz'e getirildi. trenden iner inmez seçmelerin yapıldığı sıraya girmesi emredildi, sıranın arkasında beklerken, uzakta kamp komutanının sopası ile sağı solu işaret ettiğini gördü, sola işaret ölüm anlamına geliyordu; sağ ise vakit kazandırıyor hatta kurtuluş anlamına geliyordu.
kalbi hızla çarpıyordu, sıra ilerledikçe komutana daha çok yaklaşıyordu, karar ne olacaktı; sağ mı sol mu? bu nasıl bir adamdı? binlerce insanı bir günde ölüme gönderebilen bu adam nasıl biriydi?
sıra ona geldiğinde cesur bir şekilde komutanın yüzüne baktı. o anda ikisininde bakışları birbirine kenetlendi. haham komutana yaklaştı ve yavaşça "günaydın bay mueller" dedi! bay mueller'in soğuk ve hiç bir hissin okunmadığı gözleri bir an için seğirdi, o da alçak sesle "günaydın bay haham" diye cevap verdi.
daha sonra sopası ile işaret edip, güç bela fark edilen bir baş selamı ile bağırdı; "sağ'a" yaşam'a..!
basit bir merhabanın hayat kurtarabileceğini kim düşünür? bazı küçük ya da bize göre basit davranışlar büyük sonuçlar doğurabilir. haham kurtuluşunun tohumlarını başkalarının önemsiz bir köylü dediği adama yıllarca neşe ile selam vererek atmış oldu, bir gün kaderini bu çiftçinin belirleyeceğini düşünebilir miydi?
