her yazının sonunda kullanılan bir abdullah dilipak mottosu. adamı dinci şeklinde yaftalamadan düşünün çünkü adamın din, iman, kul hakkı ile uzaktan yakından ilişkisi yok. zaten kendi yayın grupları da yaftalamayın diyor. ilk defa dinlemekte fayda var onları.*
akpliler'în menfaatleri icabında işlerini çözmek için birbirlerine attıkları mesaj ve e-postalardaki kapanış yazısıdır. hatta büyükelçiye müsteşara bile e-posta yollayıp sonunu böyle bitirenler vardır.
selam ve dua ile de; ondan sonra kul hakkı ye ! oh valla ne güzel...
abicimle başlayıp bununla bitirince müdür oluyorsunuz.
kesin bilgi.
not: "abicimin" aşkımın şifreli söylenişi olma ihtimali var. malum yüzüklü abi evli.
çok güzel bir temenni ile yazışma bitirme cümlesi.
ama ne yazık ki bu dolu dolu veda cümlesi bile artık anlamsız sıradan oldu.
eskiden her yazışmayı "selamet ve dua temennisi ile..." yazarak bitirirdim.
şimdi bende herkes gibi
"görüşmek üzere..." yazıyorum. güzel şeyleri ne kadar hızlı tüketiyoruz.
