bayanlar için pek öyle zor bir durum olmasa gerek bu mevzunun.
ne de olsa sosyal yaşantı içerisinde uzun saçlı bir bayanın engellere takılması pek muhtemel değildir.
ama ya erkeksen?
uzun saç bir yaşam tarzıysa?
şekilcilikten çok işin tarz kısmındaysan?
ve içinde bulunduğun hayat bunu desteklemiyorsa?
soru işaretlerinin yok olması alacağın radikal karara bağlı.
şimdi bu işin tadını ve zevkini bilmeyen birisi " adam sen de, erkek dediğin zaten kısa saçlı olur, nedir ki bunu radikal bir karara vardıracak?" diyebilir.
ama işin ucu öyle değil.
her an benimle olan o saçlardan ayrılmak kolay değil. bak imkansız demiyorum, zor. ve bu yüzden radikal bir karar.
bir organ gibi olmuş o saçlar. elin kolun gibi belki...
yıllardır bu tarz işinin içindeydim. ilk denememde muvaffak oldum, 4 yıl özgürce ve tarzıma uygun yaşadım. sonra yenildim, direnemedim.
yılmadım, tekrar denedim. ve yine yaklaştım, özgürlüğümdü bu belki. ne bileyim, kendime bir armağan gibi...
neyse abartmaya gerek yok.
bu satırları bana yazdıran, zora sokan bir daha uzatamayacağımı bilişimdir.
içimde bir yerlerde uzun sayılabilecek bir süre bu tarzı yaşamanın verdiği haz var, estetik olarak kısa saçlı olmak o kadar da kötü değil diye düşünüyorum.
ve fazla uzatmaya gerek yok diye düşünüp birazdan evden çıkıp yıllardır uğramadığım berbere gideceğim.
zafer kazanmış komutan gibi bakacak berber, mesleğini yapmanın tadına varacak.
saçlarımı toplayacağım, son sözümü soracak berber, "fazla acıtmadan kes!" diyeceğim.
ama yok, bir öncekinde yaptığım gibi, uzun olan kısmına ilk makası kendim vuracağım. bunca zamandır uzatmışım, ilk darbeyi kendim yapacağım.
direnemedim saçlarım, affedin.
bir daha buluşur muyuz bilemem.
ama sizinle geçirdiğim zamanlar güzeldi.
her şeyin sonu var, bu işin de sonuna geldik artık.
hoşçakal benden bir parça olan saçım.
not: şimdi evden çıkıyorum ve gördüğüm ilk berbere gidip 3 numara saç kesimine başlıyorum. ya şimdi, ya hiç! **
akabinde pişmanlık getiren olay. sene 2008. saçlarım omuzlarımında aşağısında. saçlar da saç yani böyle kıvır kıvır yumuşacık. sevgiliyle yapılan saçma bir kavganın akabinde sinirle alınan karar ve kuaförde alınan soluk. tekrar uzatmama rağmen hala derim keşke kızdan ayrılsaydımda saçlarımı kestirmeseydim. ha ne oldu kızdan 4 sene sonra ayrıldım ama ayrıldım.
kimi bünyelerde takıntıya dönüşebilme olasılığına sahip eylemdir. öyle ki kuaför koltuğuna deniz kıyısındaki şezlonga uzanır gibi uzanırsınız. hele bir de kuaför güvenilir ise saçlarınızı tereddütsüz emanet eder ve bol merak ve biraz hoş sohbetle yeni modeli beklersiniz. saçı çok çabuk uzayan bayanlar için geçerlidir bu durum bilhassa ve her türlü cüretkar modeli denemeye meyillidir bunlar.
küçük bir çocukken ağlardık, babamız zorla götürürdü berbere ve boyumuz yetişmediğinden sandalyenin üstüne konan sağdan soldan çarpılmış kısa bir kalasın üzerine oturtulurduk. burnumuz kaşınırdı, yanağımız, sinir gelirdi ve her yerimiz..
ve büyüdük ve kirlendi dünya..
şimdi bir ton para vermek için aynı berberlerden randevu alıyoruz.*
"the only difference between men and boys is the size of their toys.."
moral bozucu bir durumdur. berber istediğiniz gibi yapmaz, sizin keşke kestirmeseydim demeniz gibi pişmanlıklar oluşturur. kısa bir süre sonra geçer bu pişmanlık...
faydası ise rahatlığı, dökülmesini önlemesi geciktirmesi...
kadın kuaförlerinin saplantısıdır. Uçlardaki kırıkları almak bahanesiyle bir anda sizi kıpkısa saçlı oğlan çocuğuna çevirebilirler. Saç kadının en önemli süsüdür. Aman tuzaklara dikkat.
insanı farklı psikolojik ruh hallerine sürükleyen eylem. farz ı misal, aylardır uzattığınız saçlarınız yavaş yavaş dökülmeye başlamıştır, ''du şunları bi kırptırayım, vakti geldi sanki!'' gibi düşüncelerin arasında, mahallenin delikanlısı gençler berberi'nin mülayim patronu ismail ya da eşref abi'nin küçük ekmek kapısını, allah'ın selamı ile aralar, sıra varsa sıranızı beklersiniz; eğer yoksa da biraz maç biraz futbol; biraz da mahalle ile karı dedikodusu arasında kestirirsiniz saçları..
her ne kadar günümüzde bu naif duygu da , kendisini şaaşalı kuaförlere, röfleli ya da permalı saçlara, ''aga du şimdi oraya bu saçlarla gidilmez, ben bi moss**'a gidiyim de, bi şekil versinler''lerinden yapma diyaloglara bırakmış olsa da, mahalle berberi içinde, o muhabbetlerin arasında yad etmek çok da başkadır bu duyguyu..
sac kestirmek psikanalitik* perspektifden bakildiginda, kendine yonelik ofke gostergesi olarak yorumlanir. *
bir tur ozkiyimsal davranis yani.. pasif cinsten.
omuzları falan çoktan geçmiş saçları "saç öğrenciye yakışır" diyip bir anda tamamıyla 2 numaraya vurdurmak suretiyle yaptığım şeydir.
Evde aynaya bakarken gözden süzülen bir damla yaş, son kalan bir tutam özgürlüğünüzün de elinizden gittiğini herşeyden daha iyi gösterir.
kadının saç kestirmesi. k:kadın, a:arkadaşı
k: saçlarımı kestirmeyi düşünüyorum, biraz değişiklik olsun.
a: tabi canım iyi olur.
k: ne kadar kestirsem acaba, biraz uçlarından aldırıp gölge attırsam.
a: tabi hem kırıklar temizlenir.
k: ay acaba kısacık mı yapsam bayadır uzun kullanıyorum.
a: aaa bak yakışır sana yüzün müsait.
k: ay ama sonta işin yoksa uğraş jöleydi föndü.
a: o zaman uçlarından aldır sadece.
k: evet evet en iyisi öyle, ayyy acaba kat mı attırsam.
a: ama saçların kabarırsa çok fön ister. ama uğraşırım diyosan yakışır yani.
k: ay evet yaaaa, ay acaba kahkül yakışır mı?
a: ayyy eveeeet alnın geniş kaldırır yani.
k: ay ama önümüz yaz terletir şimdi o beni.
a: ay haklısın valla..............
erkeğin saç kestirmesi; e:erkek, a:arkadaşı
a: saçını mı kestirdin abi.
e: evet.
a: sıhhatler olsun.
e: eyvallah.
