2004 yapımı kim ki duk filmi. bir kim ki duk hayranı olarak söyleyebilirim ki; ustanın en kötü filmidir. senaryonun kopukluğu ve bazı göze sokulan şeyler bin jip'in sadeliğini aratır insana.
türkça çevirisi fedakar kız olan, kim ki duk un yönettiği içinde buhran dolu ögeler barındıran güney kore filmi, yönetmen diğer filmlerinin izlenmesi tavsiye olunur.
birçok sağlam filme imza atmış güney koreli yönetmen kim ki duk 'un bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom filminden sonra beyazperdeye sunduğu filmidir. tabi bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom filminin eşsiz derecede güzel olması dolayısıyla bu filmde biraz hayal kırıklığı duyar gibi oluyorsunuz lakin bence böyle algılanmamalıdır çünkü yönetmenin bu filmide gayet başarılıdır. bir kere bu filmde de yönetmenin diğer filmleri gibi az diyoloğu tercih ettiği görülür. film değişik bir senaryoya sahiptir, gereksiz ayrıntılara girmeden gayet sade bir şekilde anlatmak istediğini anlatır. herşey bittiğinde ise siz anlatılan konuyu farklı bir gözden incelediğinizi farkedersiniz. mühim olan mevzuda budur bence.
--spoiler--
filmin sonunda babanın kızına "artık tek başınasın, baban seni takip etmiyor" gibi bir cümle kurması iyi bir finale vesile olmuştur bence. anlatılmak istenen anlatılmış, sade bir şekilde final ortaya konulmuştur.
bunun dışında filmde arada duyduğumuz o huzur ihtiva eden müzik, erik satie'nin 3. senfonisidir ve bence filme çok yakışmıştır.
--spoiler--
diğer kim ki duk filmlerinin yanında* belki beklentilerinizi tam olarak karşılamayan ama yine de sağlam bir yönetmenliğe sahip olduğunu düşündüğüm film.
ortalama bir film. olmamış diyemeyeceğim film diğer deyişle. kim ki duk farkı, filmi vasatın az üzerine çıkarıyor. boş ev'deki sessiz sade anlatım hayli fazla diyologa bırakıyor yerini. bu ifade şekli kimi zaman yerli yerinde, kimi zamansa izleyeni yoruyor. filme binaen, etik değerlemeler yapmak mümkün. babanın genel tavrı,ahlaki sorgulamaların içerisine dalmamıza neden oluyor.
filmde zirve sayılabilecek aynı zamanda bir derdim var'ı göze sokan yer yer yoran bir sahne için;
babanın arkadaşının liseli kızlarla muhabbeti ilerletmesi sanırım. burda kızımın başına gelenleri bilmiyor olsaydım belki de o tepkiyi vermezdim havası verilmiş. başarılı lakin zorlamaca biraz.
üstadın her filminde görmeye alıştığımız karşılıklılık tezi burda da sunulmuş. buna hatta pişmanlık soslu ahlaki mevzular da katılmış. olan olmuş.
kısmen tatmin olduğum film.
10 üzerinden 7!
Şu aşikar ki Kim ki duk bu filmde diğer filmlerine nazaran daha fazla diyaloga yer vermiş. Çoğu kişi tarafından "egg kötü pis kaka" denilmesine bakılmadan, öncesinde ve sonrasında araştırma yapıp, izleyin derim.
