kurgu da olsa tarihi bu kadar saptırmaması gereken eserdir. herhalde amin maalouf denen adamın Türklükle bir sorunu vardır çünkü
Alparslan'ın şehit edilişini maksatlı olarak tamamen yanlış anlatmıştır.
gerçek olay şu şekildedir.
alparslan orta asya seferine çıktığında kendisine tabii olan ancak isyan edip yakalandıktan sonra ölüme mahkum edilen yusuf adında bir beyin düello teklifini kabul eder.tarihi kaynaklara göre düelloda ayağı takılıp düşer ve şehit olur.ayağı takılmadan şehit olsa da pek bir önemi yoktur aslında.sonuçta onu yenen yine bir türk beğidir.önemli olan alparslanın bu beğin kellesini vurdurabilecekken mert bir şekilde düelloyu kabul etmesidir.
1072
böyle bir kahramanlığı yüz karası bir ölüme çevirebilecek kendi tarihlerinde, kendi çevrelerinde böyle kahraman ve ahlaklı olmayan milletlerin aşağılık duygusuna sahip insanları olsa gerek.
Amin Maalouf'un etkileyici eseri. Okurken kendinizi çok rahat karakterleriyle özdeşleştirebildiğiniz kitap. bir anda ömer hayyam olup daha sonra kendinizi hasan sabbah olarak bulabiliyorsunuz.
dinsiz, sapkin filozof olarak bildigim, daha dogrusu hakkinda hicbir sey bilmedigim ömer hayyama karsi icimde büyük bir hayranlik uyandiran, hatta hatta onu sevdiren amin maalouf kitabi. aslinda cok güzel bir kitap yalniz, selcuklular, cagri bey, tugrul bey ve sultan alparslan hakkinda yazilan iftiralari hazmetmek zor. ayni sekilde hasan sabbah hakkinda da.
bunun disinda her bölümü cok heyecanli, cok etkileyici. benjaminin semerkant'a gittigi bölümde semerkant eski ve yeni haliyle canlaniyor gözümde, bu sahne o kadar acitiyorki icimi hüngür hüngür aglamaktan kendini alamiyorum.
ömer hayyam a hayranlık duymama neden olan ve okur okumaz pişmanlığın derin kuytularında çırpınmama neden olan eserdir. neden mi pişman oldum?
yandım kitapsız geçen günlerime. ve, öncesini yok saydım hayatımın. bu kitabın bende bıraktığı en derin etki budur. kitap okuma vesile olmuştur.
Allah ile konuşmalarından dolayı kafir olarak sıfatlandırılan Ömer Hayyam'ın o mükemmel cevabını okumak için bile okunabilecek harika bir Amin Maalouf eseridir. Baş yapıttır.
Ömer Hayyam, kendine söylenen kafir hitaplarına şöyle tepki vermiştir; önce bir omuz silker ve ''Allah'ın olduğuna inanmasaydım onunla konuşmazdım.'' der.
ve ayrıca; elimden düşmeyen bu harikulade eserle saat 02.00'ye geldiğinde öyle bir rubaisini okudum ki Ömer Hayyam'ın.. sanki bir işaret gibiydi.
''Kalk haydi. Ebediyen uyuyacağız zaten.'' diyordu Ömer Hayyam.
Ne mi oldu? Sabaha kadar oturdum kitabı bitirdim tabii.
ömer hayyam ve hasan sabbahı anlattığı bölümler güzel ve okunası olan ancak daha sonra yakın geçmişe geldiği zaman sıkıcı olmaya başlayan güzel kitap. denemeye değer.
iran kültüründen ziyade selçuklu hakimiyetindeki iranda usta ömer hayyam 'ı en güzel anlatan roman. amin maalouf bu eserinde hayyam'ı görmüş ve ahbabıymış gibi çok güzel anlatmış. okurken onu tanıyorsunuz sanki. rubailerini de bildiğiniz için tamamlıyorsunuz onu kafanızda. özellikle kitabın başlangıcında hamile bir kadının genç hayyamla sokakda tesadüfen karşılaşırken, oranın yaygın bir inancına göre; güzel birine bakınca doğacak olan çocuğun da onun güzelliğinden bir parça alacak olması düşüncesiyle ona hayranlıkla bakması ilk hatırladığım güzel bir enstantenedir.
