yalnız olduğunuzda canınızın pek yemek çekmediği, kalabalık bir aile ortamında ise "yumurta ver, peynir nerde, börekten bana da ayırın" nidalarıyla sofraya saldırılan vakit. *
(bkz: kızarmış ekmek kokusuyla uyanmak)
yüklen allah yüklen havasında geçer bizim evde. günboyu değil bir hafta bizi tok tutsun diye yiyoruz sanki. hele son beş dakika ardı ardına kafaya dikilen sular. hayır, sahuru bu şekilde yapınca olduğum yerden bir on dakika kalkamıyorum resmen.
tanım : ramazan da imsak vaktine kadar yenilen yemek vakti.
