muhteşem bir kemal sunal filmi. dönemin mafyavari örgütlenmelerini acaip güzellikte dalgaya alır. her sahnesi ayrı bir gülünç kaynağıdır. özellikle replikleri harikadır. dönemin bütün kemal sunal filmlerindeki gibi muhteşem lakaplar bile gülmeğe yeter (misal: opel necati, vagon necmi, komodin bahattin).
kanımca sakar şakir ve davaro'dan sonra en iyi kemal sunal filmidir.
bir ayrıntı:
filmin başında kemal, pişmaniye toptancısı "sadık" ile hesaplaşmağa gider. sadık ise zorbanın tekidir, tavlada yenildiği halde parayı alan odur, kabadayıdır düpedüz. olaylar gelişir ve sadık zıvanadan çıkar ve kemal'i kahvehanenin penceresinden dışarı fırlatır. tam fırlatırken ağzından şu kelimeler dökülür: "şimdi en temiz hesabı göstericim ben sana". kabadayı ağzı ile konuşan insana pek yakışır bu replik. ironik işte. bana sorarsanız başyapıt...
Kemal sunal’ın Para para diye şarkı söyleyen soliste “şu kadına biraz para verin” demesine ve sonrasında oluşan sessizliğe yine çok güldüm. Ya da bende bir problem var bilemiyorum.
