mantıksızdır. her şeyin bir sahibi varken, senin bir şeyleri sahiplenmen ne kadar mantıklı olabilir ki? zira bize verilenin sahibi de koruyucusu da allahtır. biz de rol sanki bizimmiş gibi kıvranıyoruz. insan işte. kendinimizi bir bok sanıyoruz.
bir sevgilimin benden istediği mevzudur. nereye gitcen diyorum kimle diyorum avm ye şeyma ben melis falan işte iyi tamam diyorum hiç ilgilenmiyosun sahiplenmiyosun beni demeye başlıyo ulan bu kız benim otur evinde sıçtırtma ağzına dememi istiyordu nasıl bi fantezidir yahu.
Çok sevmiyceksin mesela o daha az severse kırılırsın.Ve genellikle zaten o daha az sever Senin onu sevdiğinden.Çok sahiplenmeyince çok ait de olmazsın hem..
insan algısı o kadar seçicidir ki bu fiilin farklı olaylara konu olan rolleri üzerinde yorumlanışı birbirinden oldukça bağımsızdır. Örneğin bir Kediyi sahiplenmek ve bir kadını sahiplenmek. Bir kediyi sahiplenmek hususunda negatif bir düşünceye sahip olmamız söz konusu olabilir mi? Hayır. Bu Gayet doğal bir şey. Peki ya bir kadını sahiplenmek? işte burada eminim ki belli bir kesimin düşünceleri olumsuz eksende cereyan etmeye başlayacaktır. Ve akla gelecek olan ilk soru şu olacaktır; kadın sahiplenilecek bir varlık mıdır? Edilgenlik.. Ah ah.. Öyle bir misyon yüklemişler ki, öylesine güçlü bir tabu yaratmışlar ki sanırsın tüm dünya onu edilgiyor.
Sahiplenmek güzeldir. Sahiplenilmekse çok çok daha güzeldir. Aşın artık bunları. Sevgiye sırtınızı dönmeyin. içi boş egolarınızın esaretinde kendinizi yiyip bitirmeyin. Komplekslerinizden arının. Eminim düşünceleriniz değişecektir.
