sabırsız yürek

stefan zweig'in tek romanıdır. kısmen tahmin edilebilir bir öykü üzerine kurulu olmakla birlikte, zihinde canlandırma gücü yüksek betimlemeler ve insan psikolojisini irdeleyişiyle özellikle psikoloji temelli kitapları okumaya meraklı insanların seveceği bir eser.

--spoiler--
iki tür acıma duygusundan bahseder yazar: "birincisi, duygusal ve zayıf olanı, başka birinin yaşadığı felaketlerden kaynaklanan acı ve hüzünden olabildiğince çabuk kurtulmak için çırpınan bir yüreğin sabırsızlığıdır. diğeri, tek gercek acıma duygusu ise duygusal olmayan, ama yaratıcı olan, ne istediğini bilen; sabırla, gücü yettiğince, hatta gücünün bile ötesinde katlanmaya ve dayanmaya kararlı olunan acıma duygusudur."
--spoiler--

ben...sabrın tek ilacım olduğunu bile bile savaşıp kendimi hasta ediyorum, sonuç daha çok ilaca ihtiyaç daha çok sabır ve zamanın sağaltan elleri...*

orjinal adı için; (bkz: ungeduld des herzens)

bir askerin engelli fakat zengin bir yahudi babaya sahip kıza olan acımasından ortaya çıkan tabloyu psikolojik betimler ve akıcı üslubu ile yoğuran romandır.

4-5 sene önce bir hocamdan ödünç almıştım bu Romanı. Aldığımda adı ‘acımak’tı. Bitiremeden geri vermiştim.

Bir süre sonra tüm sahaflarda acımak Adıyla aradım, bulamadım. Sahafa gitmeden gitmeye aklıma geldiği için de internette aramadım. Bir kaç ay önce bir arkadaşımla konuşurken konu açıldı ve bulamadığımı söyledim. O da bana Adının artık ‘sabırsız yürek’ olduğunu söyledi.

Kitaba, içeriğe ve Zweig’a yakıştıramadığım için bu ismi hemen araştırdım ve üzüldüm. Uyumsuz bir isim çünkü. Ve isim değişince kitabın içeriği de zayıflamış. Önceki halinde 150. Sayfada bıraktığım haline 75. Sayfada ulaştım. Betimlemelerin çoğu çıkartılmış.

iki kitap da can yayınlarından çıkmaydı, benim okuduğum 89 basımıydı. ikinci hali ise (yanılmıyorsam) 2003 tü.

Sen yapma bari can yayınları.

4. Okuyuşumda bitirdiğim kitap. Daha önceleri bitirmememin sebebi, kitapta belli bir noktaya kadar gelip dahasını okumak istemediğim için o noktayı bitiş olarak kabul etmemdi. O noktaya kadar her şey “acıma”, “merhamet” ve “vicdanın kararsızlığı” temasıyla işlenirken; o noktada işler değişiyor.

Konu olarak çok üst düzey olmayan bir roman ama Zweig’ın kendini tamamen yansıttığı, muhteşem bir eser. Çoğu kitapta ana karakteri veya yan karakteri sahiplenir, içselleştiririz. Bu kitapta ise hem hofmiller, hem edith hem kekesfalva hem condor... hemlerin bitmeyeceği şekilde içselleştirilen, her karakteri ayrı ayrı kişinin iç dünyasında yaşatan bir kitap. Özetini okuduğunuzda romantik bir roman havası verse de kesinlikle değil. Okumayı sevenlere şiddetle tavsiyemdir.