9 Haziran 2017 tarihinde Bursa ve dolaylarında olduğu gibi yağmur eşliğinde yaşandığında bir daha güneş görmek istememenize neden olabilecek huzursal bir eylemdir.
bazıları için artık gece veya gündüzün bir önemi kalmaz. Günler akıp geçsin ne olursa olsun derler. sabahın pek önemi yoktur. onlar için sabahlamakta rutindir artık.
gecenin sessizliğinin tadını çıkarmak, ışıktan uzak kalmak demek. insanlardan, arabalardan, gürültüden, hatta hayvan seslerinden bile kurtulmak demek. bu sessizlik içinde, insanın kendine kendini dinletmesi demek.
bu hafta içinde can sıkıntısı ile ikinci kez gerçekleştirdiğim eylem.
bir diziyi açtım baştan, şuan 4.bölüm bitmek üzere. uykumda var oysa ki ama bilmiyorum neden.
Finallerim bittiğine göre 40 günlük bir tatili doya doya sabahlayarak geçireceğim demektir. Malumunuz son sınıf olduğumdan bu hayatımın ekmeklik dönemine kadar son sabahlamalarım olacak.
Bir haftada kaç defa sabahlayabilirsiniz?
Evet bi haftada 3 defa sabahladım. 1 gece arayla uyudum. O uykuda 4 saati geçmeyen uykuladırdı. Güzeldi ama. Bir amaç uğrunaysa eğer...
çocukluğumda da uyumadığım geceler olurdu. daha doğrusu uyuyamadığım geceler. o gecelerde sadece ve sadece yatakta gözlerimi yarı aralı tutup düşünürdüm. hem de neyi düşündüğümü bilmeden. öylece dururdum yatağımda. Hiç ses çıkarmamaya çalışırdım. Çünkü gürültüden nefret eden ben, bir de gece sessizliğinin içine edecek bir gürültüyü asla duymak istemiyordum.
yıllar geçip de biraz daha büyüyünce, neden hiçbir şeyin umduğum gibi gitmediğini düşünmeye başlamıştım artık. Bu sefer yataktan iniyor ve odamdaki camdan belime kadar sarkarak bizimkiler fark etmesin diye korka korka sigara içiyordum gecenin sert serinliği vücuduma işlerken. Odamı arşınlıyordum sonra da. Güneş ilk ışık hüzmelerini odamın camından yollayana kadar.
Sonra ise evden ayrıldıktan sonra gittiğim her şehirde yaptım bunu hemen hemen. Ama sabahlamak istediğim için değil. Sadece kendimi her gece, sigaradan süzülen ince dumanın ahenkle dans edişini güneş doğana kadar izlerken ve düşünürken buluyordum.
O günler geride kaldı artık. Ama Eskisi gibi olmasa da ara ara sabahlarım hâlâ. insanın çok sık olmasa da kendini dinlemeye ihtiyacı var sonuçta. Sabahlamak güzel şey.
