şu sıralar mehmet ağar'la pek sıkı fıkı olan gazete. başta büyükbaşlar olmak üzere (hıncal uluç, fatih altaylı) tüm köşe yazarları, manşetleri, satır arası haberleri hep bu şahsı öven yazılarla dolu. yeni bir "ortaklık" var galiba.
Yağmur böyle başlar içinde, ince bir sızıya karışır yüreğin
Geçmiş, acıyıp giden ağrı, yeniden eğilince düşlerine
Kalsın o deniz kızı benle, şafağa kadar öpsün dalgın ellerimi
Son bir türkü var yüreğimde, seviden ötede, zeytinlikler içinde
Haydi uzat ellerini, siliyor kıyılarda su ayak izlerini, dönüyor dünya
Kalbin acıya yenilince ya da bir patika çıkınca yoluna
Kopmuş bir çiçek onarılmaz, hatırla kuruyan o yeşil çiçeği
Gitme, dönemezsin o yoldan, şarkılar da avutmaz, kırılır yüreğin
işte gemiler dönüyor bak, eriyip gidiyor gecenin ateşi
Haydi, bak güneş ışıyor, ardıçlar arasından yeni bir türküye başlıyor dünya.
