i can't live with myself anymore altyazılı bir gifim vardı benim. Böyle zamanlarda paylaşıyordum. Kendimle yaşamakta zorlandığım zamanlardayım yine. Sanırım iyiymişim gibi davranmak buraya kadarmış. Hazır kimse de yokken davranmak için bir nedenim kalmamıştır belki.
keşke bir iksir olsa da şu kitaplardaki, dizi ve filmlerdeki insanları canlandırabilsek.
bu kadar yazarın, senaristin yazdığı karakter... hepsi de hayal ürünü olamaz ki... birinden biri... elbet var bunların bir esin kaynağı... nerede bu insanlar?
hiç olmadığım kadar üzgünüm. geçmişte yaptığım yanlışlar, kalbimin ve zihnimin bana oynadığı oyunlar, hayat şartları, geçim sıkıntısı, gönül sıkıntısı, kafa sıkıntısı bilakis külliyen sıkıntılı bir halin içindeyim. öyle bir bıkmak ki diye başlayan başlıkların hepsini teker teker okuyacak durumdayım.
hiç kalbimi böyle hüzün kuşamamıştı. bu karanlık duygular dört bir yanımdan kelepçelemiş ve yaşama sevincime ulaşmamı engelliyorlar. yapmaktan zevk aldığım hiçbir aktiviteyi yapmak istemiyorum artık.
biraz daha duygusal konuşacak olursak yaşamak da istemiyorum.
