ülkemle ilgili en ufak bir aciziyette -savaşlarımızdan tutun da şu an açlık sınırının altında yaşayan insanlarımıza kadar- ağlıyorum sinirleniyorum. katlanamıyorum.
Ulan benim yasimdakiler mezun olup,evlenip cocuk coluga karisiyor benim babam hala sinifini gecersen sana yeni telefon alcam diyor.adaletini sikeyim dunya neden mezun olamiyorum ben.hadi gerizekaliyim madem girmeseydim su unive de yillarim heba olmasaydi.
Yanimda birinin salatalik elme cips vb. sert sesler cikarttigi yiyecekleri yemeleri. Yemek sofrasindan kalkip gitmisligim dahi vardir bu sebepten dolayı.
Yine ve tekrar arsız çocuk. Bu başlık her çıktığında yazacağım. insanlıktan çıkarım şeytanla yüzyüze gelmiş gibi olurum. ( allah herkesin evladını bağışlasın ayrı konu , benimki tamamen kişisel )
lavabo pompası gibi öpen teyzeler. Beni en son 3 yaşında görüp bayram ziyaretinde gördüğünde "ne kadar değişmişsin" diyen teyzeler. Arkamdan dedikodumu yapıp yüzüme gülen teyzeler. Kısaca teyzeler.
