Rüzgârın fısıldadığı bir akşamüstü,
Denizin yorgun dalgaları vururken kıyıya,
Sen, hüzünle gülümseyen bir düş gibi,
Sessizce oturuyordun, gözlerin uzaklara…
Saçlarına dolan sonbahar yaprakları,
Zamanın solgun anılarını hatırlatıyordu,
Gözlerinde bir yudum hüzün, bir yudum özlem,
Kim bilir hangi bahardan kalmış bir sevdaydı bu?
Gecenin koynuna çekilirken gün,
Bir martı kanat çırptı kimsesizliğe,
Ve ben, sana söyleyemediğim her kelimeyi,
Rüzgâra emanet ettim, belki duyar diye…
Sen hâlâ oradaydın, denize bakarken,
Düşlerin dalgalarla kayboluyordu,
Ve ben, seni izlerken anladım ki,
Bazı insanlar manzaranın ta kendisiydi…
bana nasılsın diye sormanı hayal ederek başladı her şey.
ben sormaya çekindim.
ya gece geç oldu diye bahane ettim,
ya sabah çok erkendi,
ya yüz yüzeydik,
ya çok uzakta.
çok konuşurduk asla konuya gelemezdik.
umursamaz görünürdüm ya Allah biliyor.
öldüm sanırdım her gidişinde.
her gelemeyeceğini söylediğinde.
Güzel gözlü kız, gözlerinde deniz,
Her bakışında kaybolurum, kaybederim sessiz.
Saçları rüzgarda dans ederken dağılır,
Bir gülüşünde dünya, barışla donanır.
Uzaklardan bir melodi gibi gelir sesi,
Kalbimde yankılanır, tarifsiz bir sevinci.
Gözlerin birer yıldız, gecemi aydınlatır,
Güzel gözlü kız, ruhumu sarhoşlaştırır.
Güzel kız, sabahın hafif rüzgarında,
saçların dalgalanır, altın ışıkta.
gözlerin gökyüzüne açılan derin kapılar,
her bakışın, bir yıldızın kayması gibi.
Sokaklarda yankılanır ayak seslerin.
gülüşlerin baharın serin yağmurları,
bir çiçeğin açışı, tazelikle dolup taşar.
ve sen, renkli bir tablo, gözlerimde canlanırsın.
Bir melodinin en güzel parçası gibi,
hayallerimle dans edersin.
her adımda kalbimde yankılanan bir şarkı,
gölgelerden kaçıp, ışığa ulaşma yolunda.
Ah, güzelliğin bir nehir gibi akar,
sözlerin, su damlaları gibi canlanır.
ve yaşamın her köşesinde, seninle dolup taşar,
güzel kız, seninle dünyam yeniden doğar.
Elini uzat, tut beni, yıldızların altında,
Birlikte hayal kurarız, sevgi otağında.
Her adımda seninle, sonsuz bir yolculuk,
Aşkın, gözlerimde parlayan bir umut, bir duyguluk.
Gökyüzünde parlayan yıldız, sevgilim,
Her gecemize renk katan bir gizem.
Gözlerin, denizlerin derinliği gibi,
Her dalgada kaybolurum, derin bir hevesle.
Kalbimde açan güllerin kokusu,
Sevdanla sarhoş, düşlerimde bir dans.
El ele yürüdüğümüz yollar sonsuz,
Seninle her anım, bir masal, bir şans.
Gözlerin bir deniz, derin ve serin,
Dalgalarla dolu, içimdeyse bir rüzgar,
Kalbim bir gemi, yönü seni bildi,
Sana doğru açıldım, sevdamla yol alarak.
Bir gülüşün bahar, içimi aydınlatır,
Gözlerimde parlayan, en güzel yıldız,
Her anımda sen, her nefesimde var,
Seni düşündüğümde, dünya durur, olur sükun.
Elini tuttuğumda, zaman durur sanki,
Kalpten kalbe köprü, düşlerimi taşır,
Seninle her şeyim, kaybolur karanlık,
Sevdam bir nota, hayatımızda çalar.
Geceleri seninle, yıldızlar dans eder,
Ay ışığında parlayaraktan sözler.
Ellerimi sana uzatıp sevdanı sunar,
Bir ömür boyu, aşkımızı yaşarız.
Gitmek, sessizce düşen bir yaprak gibi,
Her adımda biraz daha uzaklaşmak gibi,
Kalbimde taşıdığım o ağır hüzün,
Beni senden koparan, bu derin sükûn.
Yollar uzar, içimdeki sesler çoğalır,
Her köşede bir anı, her adımda hatır,
Ama gitmek gerek, kalmak zordur artık,
Gönlümde büyüyen o eski kırıklık.
Gözlerimde kalan son bakışın izi,
Aklımda yankılanan ayrılık sözü,
Belki de en zorudur geride bırakmak,
Ama bilirim ki, gerektir gitmek zorunda kalmak.
Her ayrılıkta bir umut saklı belki,
Ama geride kalan acı, dinmez ki,
Gitmek bir kurtuluş, bir kaçış değil,
Gitmek, kendini bulmak, bir yol, bir delil.
Kıyısında durduğum bu uçsuz bucaksız deniz,
Her dalgada bir özlem, her esintide bir hüzün sez,
Ama gitmek gerek, gönlümdeki ağırlıkla,
Her adımda biraz daha uzaklaşmakla.
Gitmek, belki de en büyük cesaret,
Kalmaksa, en zor fedakârlık elbet,
Ama yollar uzundur, ve gitmek gerek,
Her vedada bir parça bırakıp gitmek gerek.
Gözlerinde kaybolmuşum, yıldızlar sayısız,
Her bir parıltınla içimde açar bahar,
Sevdanın rüzgârı, yüreğimde durmaz,
Adını fısıldar, gönlümde açan bir çiçek var.
Bir gülüşle sarılır, karanlık gecem,
Sesin bir melodi, ruhumda yankı yapan,
Sevginle dolup taşar, her anımın içi,
Birlikte yazalım, aşkın en güzel romanını.
duman gırtlaktan dudaklara ilerlerken, yatakta sırtını dönmüş geçmişine göz atan kadının tuale yansıtılması gereken duruşu, biraz daha sert bir dumana gebe bırakır. odaya dolan dumanın içinde süzülürken bedenler, orgazm çığlıkları böler, çizer dumanı ; harfler oluşur, oradan kelimeler sonrası malum kitap kitap şiirler..
üfle.!tenimin derinliklerine insin gözyaşların, bir bomba gibi patla midemin ortasında, dağılayım ruhunun her bir yanına diye kulağa fısıldanan cümleler bir gün elbette şairlerin aleminde ancak dokunmalara gebe bırakır. siz, siz olun ; seviştiğiniz bir bedene bakarak şiir yazmayın. sonra unutamıyorsunuz.
oysa ne şiirler vardı sana her hücremde,
yıkıp, yıkılıp kahrederken bu aşkı,
saatim yok, sigaran boş sensizken bu evde,
dördüncü satır bu gece yalnızlığa sarktı.
Bir denizim, sahilim yoktur,
Göz yaşımı silenim yoktur.
Dalgalarımda hüzün saklı,
Vurur sessizce kıyılarıma.
Kayar gökyüzümde yıldızlar,
Parlar gözlerimde bir umut.
Fakat yoktur denizimde;
Bir limanım, bir sığınacak yerim.
Rüzgarlarım dertlerle doludur,
Fırtına benzeri büyür her saniye yüreğimde.
Yoktur sessiz çığlıklarımı duyanım,
Bir yalnızım sahilsiz denizimde.
Gece gündüz aşkın ateşine yanan,
Hasretinden gözü yollarda kalan.
Sensizlikten bir gül gibi solan,
Yüreği yangın, keder olan.
Gözlerinde sonsuz bir hasret,
Yüreğinde kırık bir melodi olan,
Yalnızca bir ben..
Gece gündüz senin için yanan,
Hasretinden yüreği titreyen, sabırsız bekleyen.
Sensizlikten bir nehir gibi akıp giden,
Sevda ateşiyle kavrulan, hasretle yanıp tutuşan,
Yalnızca bir ben..
"Sensiz geçen her an, bir zehir.
Gecenin karanlığında yıldızlar kayar,
Gözlerinde parlar bir umut.
Ama sensizlik, gecenin en karanlık köşesinde;
Bir yalnızlık, bir hüzün, bir sessizlik bırakır."
