Kir evinin verandasinda bir ruzgar gulune rastladim
insanmiscasina konusmaya basladim
Dedim, benim kadar yalnizsan
Tek gecelik bir asksan
Omuzlarina abanan
Bir anidan kaciyorsan
Dibe vurduysan ya da hala dusuyorsan
Bir yaz gunu
Hic bu kadar usudun mu?
Ruzgar gulu
Hic olumu dusundun mu?
Hayalimdeki adsiz kadin
Sanki agzimda tadin
Eminim ki sen de hep kendini aradin
Evimin yolu beni unutmus otellerin soguklugunda
Tüm bu garip duygular
Bir tür ic kanama
Bu çiplak geceler yok mu
Bu plak böyle aglamiyor mu
Camlari kirmak isten degil
Delirecek miyim neyim
Kirpiklerimden misra dökülüyor
Kenya'da simsiyah yalnizim
Yoksul bir silepte gemiciyim
Malezya'da yük bekliyorum
Önümden çekilirsen Istanbul görünecek
Nerede oldugumu bilecegim
Gözlerini söndürme muhtacim
Ben senin aydinligina muhtacim
Yepyeni bir ilkbahar harcayip
Bir yaz bogup bir sonbahar harcayip
Rüzgar gülünü arayacagim
Oran'da Pernanbouc'ta Tombuktu'da
Vinçler yine aksamlari indirecekler
Yine karanliga bulasacagim
Gözlerin rüzgarda savrulacak
Ikimiz iki sap bugday olsak
Sen benim olsan, ben senin olsam
Bir gece vakti aklina gelsem
Uykunu tutsam birakmasam
Seni kucaklasam, kucaklasam
Birbirimizin kalbini dinlesek
Dünyanin kalbini dinlesek
Büyük atesler yaksalar
Iki güvercin uçursalar
Nerede oldugumuzu bilsek
teknolojide kullanılan rüzgar gülünün, pervanesi bükümlü olmalıdır. bükümlü pervane, kendisine gelen rüzgarın kendi alanı üzerindeki etkileşimini farklılaştırır, değişik bölgelere değişik hızlarla gelmesini sağlar. böylece elektrik üretiminin süreksizlik yapacağı stall noktası ertelenmiş ve engellenmiş olur.
''rüzgar gülüm olsan uzağımdaki
baksam dalsam ufuklara
ve korksam biraz
hatırlar mıyım eskileri
gider miyim oturduğumuz yerlere
sever miyiz dünkü gibi
rüzgar gülü
beni senden başkası, hiçkimsesi kimse böyle sevmedi
ya da terkeder miydin beni yine
susar mıydım sanıyorsun
esse seni uçuracak rüzgarlar
neden rüzgar gülü
saçların neden bu kadar hüzünlü
beni senden başka kimse böyle sevmedi.''
daima arkasinda esen ruzgardan habersiz. hep daha fazla esen tarafa donecek kadar aptalliginin caresizligini yasayan aciz. kahramanca esiyor sandigi ruzgarlar bir anda esmeyi kestikleri zaman anlar arkasindaki ruzgarin aslinda onu devamli oksadigini. evet aciz.
uzaktaki yalnız ve büyük çiçek. bana hep bu dünyadan değillermiş gibi gelirler. yalnız gelmelerinin nedeni hep insanlardan uzak tepelere kurulmaları. dünyadan değillermiş gibi neden geliyorlar bilmiyorurm ama beni her zaman etkilemişlerdir.
