eğlenmekten başka bi beklentim olmadan izlediğim dizidir. eğlenmek derken reyhan karakterinden bahsetiyorum elbette. şimdiki elveda rumelide nevreste gibidir. ve bi diziyi izlemek için yeterli iki karakterdir...
Eşyaları uçurma ekolünü başlatan dizi. bu dizide ve sonrasında çekilen dizilerde hep bir klişe vardır, bir parmak şıklar yemekler hazır olur fakat yemeklerin masaya gelmek için uçması gerekir ya da bir parmak döner gömlekler yıkanır ama gömlekler kendi kendine çalışan bi ütüyle ütülenmesi gerekir. e madem sihirli güçlerin var ne diye yarım saat uçan tabaklar, kendi kendine çalışan ütülerle vakit çalıyorsun. Bak sinirlendim yine ruhospu!
başlangıcında bulunan, mezarın üztündeki çiçeğin ,mezarın içine doğru çekilme sahnesinden ötürü insanı fena halde tırstıran başrollerini hande ataizi ve cem davranın paylaştığı ,çekirdek kıvamındaki dizidir.
günümüz selenasını andırır, ,çekimleri ve ses efektleri itibariyle tıpkı selenadır ,zart bir ışık oyunuyla gelmeler ,zart diye dumanlarla gitmeler filan dizi çekim teknolojilerinin yıllara meydan okuduğunu ve teknolojide en ufak bir gelişme sağlanmadığını görüyoruz üzgünmüyüz peki hiç sanmıyorum.
şimdilerde aynı ona benzeyen bir dizi olan hayal ile gerçek isimli bir dizi daha vardır. "lan jale'yle" gönüllere taht kurmuş adam başroldedir. ve ilk defa bir türk dizisi başka bir türk dizisinden özenmiştir.
şimdiki sihirli dizilerin öncüsü, türk tv tarihinin en gereksiz, "ıııyyykk" denilerek hatırlanacak dizilerinden. buna rağmen epey uzun yıllar ekranları meşgul edip, hande ataizi ve cem davran ikilisinin berbat oyunculuklarını gözler önüne sermiştir.
ancak, cadoloz kızkardeşi canlandıran mihrace yeken in de yer almış olması hafiften bir izlenebilirlik yaratmıştır.
