Beraberedir. Acı acıdır. ikisi için de süründüren acılar söz konusudur. Bazen bir karın ağrısı girer ve adamı yamultur. O an hiçbir şey umrunuzda değildir. Bazen de bedeninizden sağlık fışkırırken kafanızın içi çamura bulanmış durumdadır hiçbir şeyden tat alamazsınız. Tiksinti ifadesi kaplar yüzünüzü.
Fiziksel acının genelde sebebi bellidir. Ve bir şekilde geçirmenin yolu çoğunlukla bulunur.
Fakat ruhsal acı böyle değildir ne derdinin sebebi bellidir nede derdine derman.
Yer yer değişir. Birini birine tercih edebilirsin.
Misal; "annem/evladım/sevdiğim ölüp acısını yaşayacağıma, kolum bacağım kopsun." daha mantıklı gelir bize. Fiziksel acıyı Ruhsal olana tercih edebiliriz.
Ama deseler ki mesela kolunun birisini keseceğiz sevgilinden ayrılmazsan. O zaman ruhsal çekeceğimiz acıyı fiziksel acıdan daha az önemseriz.
Buna işkence ile konuşturma örnekleride dahil edilebilir.
fiziksel acı somut olduğundan temiz yenebilir bir acı,ruhsal acı tanımlama güçlüğü, anlamsizlasma ile korkutucu bir hal alıyor. Bir yerden sonra şurayı acıtırsam bunu unuturum gibi farklı farklı evrelere geçiyor. Fiziki hissizlik ortaya çıkıyor.akıl hastaları kendilerine neler yapıyorlar.ruhsal acı yenebilir sindirilebilir bir acı değil.uzak olsun.
Her turlu fiziksel acinin kazanacagi gercektir. Simdi ruhsal acida elbette kotudur. Fakat fiziksel acinin yanindan bile gecemez. biz insanlarin gunumuzde acı eşigı oldikca azdir. Bir dis ağrisina bile cogu zaman dayanamiyoruz. Omur boyu suren ve tedavisi mumkun olmayan bir eklem agrisina yakalandiginizi dusunsenize. Her an ama her an o siddetlii aciyi hissediyorsunuz. Surekli akliniz orada. Zaten boyle bir olay otomatik olarak ruhsal psikolojinizide etkileyecegi icin iki aci turunede sahip olacaksinizdir.
Fiziksel acı, dayanamayacak gibi olursan hastaneye gidersin halledilir, ruhsal acı bildiğin bataklık, battıkça batarsın, leş gibi bi şey. Aman ali rıza bey mutluluğumuz bozulmasın.
aslında farkı temel anlamda yoktur. nitekim travma yaşadığımızda bozulan psikolojimiz biyolojimizi de etkiliyor. bu yüzden bu ikisi birbiriyle ilintili. çünkü biz hem biyolojik hem de psikolojik canlılarız. hatta toplum bize doğrudan görünmez kablolarla bağlı ve o toplumda var olan davranışlar bile bizi biyolojik olarak etkileyebilir.
o yüzden acı acıdır, ruh babandır.
