çırpınıp duran bedenimin altında, öyle durağan, öyle uzak, öyle hapis bir vücut beni gözlemekte. sesler için, gölgeler için, her gün beklenen o tılsım için gözlerini kapatıp dinlemekte.
aristoteles, varlık felsefesinde söz etmiştir ruhun ölümsüzlüğünden. insanın madde ve formdan ( töz ) meydana geldiğini , madde kısmını cansız et-kemik kütlesinin oluşturduğunu, formu ise ruhun oluşturduğunu ve insanın özünün ruh olduğunu söylemiştir. asıl olanın ruh olduğunu bedenin yani maddenin ölümlü ruhun ise ölümsüz olduğundan bahsetmiştir.
ölümden korkan insanların kendi kendini rahatlatma cümlesi genelde.doğrudur ya da yanlıştır diyemem ölünce görcez işte bu kadar kasmanın bir gereği yok.
