insanın, hayallerini gerçeğe çevirebileceğinin mesajını veren bir başyapıt.
acı çekmediğinden değil, en güçlü veya en akıllı olduğundan da değil; ne istediğini bildiğinden ve pes etmediğinden saygı duydum bu karaktere, ve onu hayal etmiş olan kişiye..
--spoiler--
okulda kalın ve beyninizi kullanın. doktor olun, avukat olun, deri çanta taşıyın. sporu meslek olarak düşünmeyin, boksta canınız yanar ve kokarsınız. düşünen olmalısınız, kokan değil.
--spoiler--
tek istediğim onu bana güvenmesiydi ve güvendi diyor sayın rocky.
ben de bir rocky'im ama bana güvenen yok.
demek ki ben bir rocky değilim.
(bkz: aforizmalar)
hülasa; kraldır,candır,sabrı,çalışmayı bize öğretendir.
sadece kuru kavga - dövüş filminden çok daha fazlasıdır. en azından ilk 2 film için rahatlıkla bunu söyleyebiliriz, bana göre 3 de dahil edilebilir asında, zorlarsan 4 ve ...
şaka şaka tamam. ama duramıyorum bildiğin.
fakat bu filmin - ya da serinin - imajında bir zedelenme olduğu kesin, çok büyük bir kitle için bu film : rocky adındaki italyan aygırının ilk roundlar dayak yiyip, sonra rakibini dövdüğü boks filmleri. herkes bilir, ama büyük kısmı filmi adam gibi oturup izlememiştir. hele bu yeni jenerasyonun ; rocky'nin sarı saçlı dev rusu yumruklayışı, ya da "edriyıııın" diye bağırışı dışında pek bir hatıra yoktur aklında. aslında oturup izleseler o ilk filmi, öyle farklı birşeyle karşılaşacklar ki haberleri yok.
birçok sahnesi klasiktir, ama benim için 2.filmin başındaki 30 saniyelik bir sahne 6 filmlik serinin göz bebeğidir.
sokaklardan gelen rocky ' nin dünya ağır siklet boks şampiyonu apollo creed karşısında gösterdiği insanüstü mücadele sonunda iki boksör de maç sonu hastaneye yatırılır. rocky gözünden ameliyat olur, apollo'nun her tarafı sarıp sarmalanır, yan yana odalara yerleştirilirler. gece yarısı rocky kalkar yatağından, apollo'nun odasınının kapısını aralar, oda karanık, apollo sargılar içinde yatıyor, rocky kapının ağzından : " yo apollo, sana birşey sorabilir miyim ? " der. apollo tek gözünü zorlukla açarak, " sor amk " minvalinde bezgin bir cevap verir. rocky lafı dolaştırmadan kendisini uyutmayan o soruyu sorar : " bana karşı gerçekten elinden geleni yaptın mı ? "
apollo: " evet, yaptım " diye cevap verir. " teşekkür ederim " diyip çıkar rocky de.
her bir filminin ayrı bir tadı var. yine de son üç filminin gereksiz olduğunu düşündüğüm seri. kimine göre dördüncü film, serinin en iyi filmi olduğu düşünülse ya da üçüncü filmin rocky serisinde düşüşe geçen filmi olduğu söylense de "rocky 3" tür bana göre. işte en iyisi.
--spoiler--
çünkü ilklerin başladığı yerdir üçüncü film. tabi her bir filminin içeriğini en başta bilmiyor, heyecanla bekliyor nefesini tutmuş bir şekilde filmi seyrediyorsan sert bir çarpışma yaşarsın. şok etkisi, soğuk sudan kaynar suya geçiş gibi. ve bunun verdiği haz. clubber'ın rocky nin eşine laf attığı an kendi annene sövmüşler gibi öfkelenir, rocky yerden kalkamaz orda yatan babanmış gibi üzülür, mickey son nefesini verir gözlerin dolar, eski şampiyon apollo ile rocky zafer çığlıklarıyla birbirine sarılırlar. yüzün güler.
rocky'nin clubber yenilgisinden sonra apollo creed'in bir gece vakti rocky'i antreman salonunda tek başına bulup konuştuğu sahne, o sahne bile benim için bu filmin "evet en iyisi buydu" dememe yeterliydi
eksikler, hatalar ya da şöyle olsa daha güzel olabilirdi denilcek çok şey var tabi. amerikan milliyetçiliği ya da zenciler kakadır, beyazlar siker meselesine girmeden dikkatimi çeken birkaç noktaya değinmek gerek,
rocky balboa hemen her filmde tam nakavt oluyorken direkten dönüp rakibi nakavt ediyor. tabi bir süre sonra göze batmaya başlar bu olay. dördüncü filmde apollo'nun rus boksöre doğru düzgün yumruk atamadan ikinci rauntun başında nakavt olması, nakavt olmayı geç hatta ölmesi biraz abartılı gibi. hani koskoca balboaya ilk iki filmi boyunca konu olmuş eski ağırsiklet şampiyonu bu muydu? diye sormazlar mı adama. hani senaryo yazılmış çizilmiş ama madem bu adam yenilcek yedinci sekizinci raunta kadar kapıştırın adamları öyle yenilsin bari de ilk filmlerin bir anlamı kalsın ya da izlerken "film işte" modundan çıkalım azıcık nefesimizi tutalım.
--spoiler--
dövüş sahnelerinde teknik anlamda birazcık daha ayrıntıya girilmesinin bu güzide filme güzellik katmış olabileceği kanaatindeyim. ya da son filme kadar apollo rocky dostluğunu devam ettirerek seriyi devam ettirmek fena fikir olmazdı gibi demeyeceğim. onların da bir bildikleri vardır demek daha doğru olur. bir godfather olmasa bile sonuçta bir "rocky".
Antrenmanlara tekrar başlama isteği uyandıran, adeta doping etkili olan, takviye pahalı tozlar ve haplar olmadan da body yapılabileceğinin tek umudu ve ispatı, çiğ yumurta müptelalığı oluşturan başyapıt.
serinin en güzelinin aslında 1. film olduğunu düşünüyorum.
güzelliği, aynı zamanda kurgu veya senaryodaki saçmalığından da geliyor.
kıçıkırık gayrimeşru işler kovalayan bir patronun tahsilat işleri ile geçinen, aslında yufka yürekli yapısına rağmen odun gibi kafası sert yumrukları ve çelik gibi çenesi ile adam tepelemek zorunda olan amatör bir boksörün karşısına çıkan mucizevi fırsat gerçek yaşama göre fazla uçuk ve hayali olarak nitelenir.
güya şampiyon ringe çıkacak birini bulamıyor muş bari amerikan rüyasını irdeleyim, bir amatöre şans ve şöhret biraz da para kazandıralım der ve katalogdan italyan aygırı lakaplı rocky dayıyı seçer.
buraya kadar bile neyse ama bundan sonrası hepten fantastik.
öğrenme güçlüğü çektiği için yetişkin yaşına rağmen vasat bir sporcu olan adamı disipline sokup üstündeki hantallığı atıp onu dünya ağır siklet şampiyonunun karşısına çıkarmaktan bahsediyoruz.
buna rağmen defalarca izlemesi bile gene de güzel tabi.
yaşama mücadelesi için gereken hırsı içinde fazlasıyla bulunduran ve aktaran efsane seri. ayrıca bir filmde müziğin ne anlama geldiğini gösteren en iyi örnek.
dünya'da çıkan bütün filmleri izleme imkanım olmasada güzel denilen, efsane sayılan bütün filmleri izlemişimdir. bu filmler arasında sadece tek bir filmi farklı bir yere koyarım. rocky'i...
dövüş sahneleri, müzikleri, vermek istediği mesajları ve yanında rocky'nin çirkin suratı, yürüyüş stili, konuşma stili-Sezai Aydın'ın seslendirmesinin büyük etkisi var tabi- ile yani herşeyi ile benim film dünya'mda ulaşılması çok zor bir yerdedir.
martin scorsese imzalı robert de niro'nun efsane taxi driver filminin önünde "en iyi film" kategorisinde oscar'ı kazanmış olan sinematografik, güzel film.
fakir ama azimli kenar mahalle çocuğu bir boksörün hayalini çok güzel anlatır.
