reşat nuri güntekin ilköğretim okulu

altunizade'de bulunan
1957'de kurulmuş
lgs'de istanbul'un en başarılı 25 okulu içinde bulunan
güzide bir okulumuzdur.

94-95 yıllarında ilkokula başladığım, o zamanki müdürü, müdür yardımcıları, öğretmenlerini ve dahi kendisini sevmediğim okul.

koşup oynarken düşmüş, gözünü sıraya vurmuş, gözü mosmor bir öğrenci düşünün*. ders zili çalmış, öğretmenler derse girmeye başlamışlar. şu an ki binalar ile o zaman ki arasında fark var mı bilmiyorum, ama bizim zamanımızda idare ve ortaokul bir binadaydı, karşısı ilkokuldu, ikisinin arasında "u" harfini oluşturan bina henüz inşaattı. o binaların orta yerinde, bomboş bahçede ağlayan bir öğrenci düşünün*. bu öğrenciyi görüp, gözünün morluğunu görüp, ağladığını görüp de yardım etmek yerine, "dersine gir ulan!" diyen bir insanı* müdür yapmış okuldur.

nefret ederim kendisinden, hayatımda hep karşılaştığım bir şey vardır, bir yerde ilk gittiğim yere bir daha uğramam genelde, hep kazık yemişimdir çünkü-özellikle lokantalarda geçerlidir bu- ama ilkokulum için de öyle oldu. sadece iki yıl okudum orada. bir daha da uğramadım, uğrasam belki o müdüre küfrederim hala.

efsane için, (bkz: haydar albayrak)

87-92 yılları arasında okuduğum okul.müdürü,0 km. siyah camlı, siyah şahiniyle okula gelip giden efsane haydar albayrak,öğretmenim pakize kentli,idi.