coca cola'nın son reklamında da böyle salak bir sitcom aile ortamı oluşturulmuş. ne kadar berbat reklamlar yapsanız da satacak coca cola. hatta reklam yapmasanız da satar. boşuna uğraşmayın reklam falan.
bu aile tablosunun bir başka işleniş biçimi ise şöyledir: anne ve baba kanepede oturuyordur, çocuksa yerde. baba gazetesini okur, anne örgü örer ve bir yandan da oyuncaklarıyla oynayan çocuğuna göz kulak olur. her zamanki gibi aile üyeleri sanki bir şey varmış gibi gülümsüyordur. ne de olsa mutlu aile tablosudur.
reklam denen şeyin amacı bir ürünü pazarlamak için iyi bir şekilde( hatta abartarak) tanıtımını yapmaktır. bunu yapabilmek içinde uygun öğeleri kullanmak gerekmektedir. burada da "bakın ne kadar mutlu bir ailemiz var gelin ürünümüzü alın dilediğiniz aileye kavuşun" mesajı çaktırmadan verilmektedir.
bunun en güzel örneği hayatımda izlediğim en berbat reklam olan colgate kullanıcısı emre ve ailesinin yaşattığı sendromda görülmüştür. hani "o emre o aşık oldu" filan diye... anne, baba, kardeş herkes mutlu. oysa ki ben okula gider iken annemde bir surat, babamda bir surat sabah şaşkınlığı ile, yine beni uyandırmak için türlü saçmalıklara başvuran annemin tansiyon seanslarının sabaha kayması ve bundan mütevellit çıkan kavgalar, işte bunlar geliyor aklıma. saat 08:25 ve ben dal tarak yatar iken annemin yaka paça beni kaldırması, babamın 275 yaşında bir sivri sinek edasıyla yaptığı kahvaltı, her sabah uyandığımda ablamın gözleri açık uyuyuşu dumur ederdi beni. ailece reklamlarda mı oynasak ne yapsak diye sızlanıp durdum senelerce.
