Bir ürünü tanıtmak için yapılan tanıtım faaliyetlerinin tümü.
(bkz: 2050 yilinda olasi reklam sloganlari)
hedef kitleye ulaşmak amacıyla kitle iletişim araçlarını kullanarak kitleye anonim mesajı vermeye yönelik faaliyetlerdir. reklam tek yönlü bir iletişim şekli olup teknik bir uğraştır.
Sektörde çok büyük paralar dönmesine rağmen,çalışanların genellikle ufacık maaşla yetinmek zorunda kaldıkları,yaratıcılık gerektiren,son derece eğlenceli meslek
dizi ya da film izlenirken 2 dk ya bir konularak, insanı reklam arasında film izlenilio havasına büründürme durumu.
Fransızca'dan dilimize geçmiştir; satışları artırmak ana amacıyla tüketicilere mal, hizmet ve piyasa konusunda bilgi sunmak ve mala karşı ilgii uyandırmak için başvurulan bir pazarlama tekniğidir.
Reklam sözcüğü Fransızca haykırmak anlamına gelen bir kelimeden türetilmiştir.
(bkz: reklamların gerçekten alakasizligi)
(bkz: yazarların kendi reklamını yapması)
giderek büyüyen,eğlenceli görünen ama göründüğü kadar eğlenceli olmayabilen,herkesin "ulan,ne var ben de yazarım diyebileceği,hatta dediği ama azbucuk hakkında araştırma yapınca kazın ayağının öyle olmadığının (bkz: kazın gerçek ayağı) anlaşıldığı sektör...
tanıtın amaclı kısa film veya kitle iletişim aracları yardımı ile yayımlanan tanıtım bilgileri.
en geyik espriler bölümü.
televizyonların hayat kaynağı. toplar damarı.
çoğu insanın ne var ben de yaparım dediği, adı geçtiğinde herkesin benim de şöyle bir fikrim vardı nasıl ama güzel dimi deyip sırıttığı, kolay sanılan (hep öyle bilinecek)süper bir sektör...
avaz avaz ben cart marka jean giyiyorum diye kendini yırtmak.
reklam postmodern kapitalist dünyanın en büyük silahıdır. avrupa medeniyeti sona erip de kazılar yapılınca biz nasılsa şimdi "mısırlıların tanrısı bilmemne imiş" diyorsak birileri çıkıp "bu 21.yy insanı coca cola adlı şarap tanrısına tapıyor ve bmw adlı savaş arabalarıyla seyahat ediyormuş" diyecek. peki ama reklamlar bizi nasıl etkiliyor bunu hiç düşündünüz mü?

efendim önceliklen yanlış bilinen konuya değinmek istiyorum. yanlış tanım: "reklamlarda bizlere ürünlerin özellikleri anlatılır ve biz reklamındaki özellikleri ile sevdiğimiz ürünü gider alırız" şimdi bilader bu tanım belki 50lilerdeki amerikan reklamları için falan geçerli olabilir. ancak temelde ben reklamın amacının farklı olduğuna inanıyorum.
doğru tanım: "reklamlarda bir ürünü görürüz ve reklamda anlatılan özelliğini taşımadığını bilsek bile gider alırız"

hemen kendimi denek olarak kullandım. neticesinde bu sonuca ulaştım, anlatayım. efendim bir gün oldu evin alışverişini yapmam gerekti ve anne adını verdiğimiz evin her işinde inanılmaz bilgiyle donanmış savaşçı(bildiğin sorceress) evde yok. baba da rahat biri olduğu için söylememiş marka falan. eve de peynir lazım, yani olay tamamen benim insiyatifimde gittim reyona bakıyorum, yığınla peynir var bilader, bilmemneoğlu peynirden tut yörsana ondan tut bilmemnepınarına ondan geç bilmemnedağına kadar marka... lakin biri var ki hemen göze çarpıyor sütaş! ve ben de elbette sütaşı alıyorum. işte o anda eve yetişme çabasını falan siktiredip sosylojik tespiti koyverdim, ben bu sütaşı alırken tamamen reklam etkisinde davranmıştım. ancak reklamlardaki gibi "yahu bu sütaş reklamlarında inekler maç yapıyordu dur ben bunların peynirini alayım da sütü daha çok çalkalanmıştır malum maç helecanı falan" dememiştim, "ben sütaşı alayım çünkü adamlar iyi marka olsa gerek ki reklam vermişler yığınla, o kadar emek harcamışlar, o kadar reklama para verdiklerine göre de malları daha iyi olsa gerek" diye düşünmüştüm. elbette bunu farkında olmadan ve saniyenin onda birinde düşünmüştüm ve biliyorum hepimiz aslında böyle hareket ediyoruz.

yani bir reklamı izlerken elbette reklamın sinematik özellikleri bizi doğrudan ürün hakkında yönlendirmiyor ancak bir ürünü her gün defalarca görüp görüp sonunda çok seçeneğimizin olduğu bir yerden alışveriş yapmaktayken o ürünü tanıyormuş hissine kapılıyoruz. bir nevi "dur lan bizim sütaş değil mi bu ahaha naber hocu" diye atlıyoruz.
''amma da abartmışlar ha'' dedirtmeden abartma sanatı. *
(bkz: dorduncu kusak reklamcilik)
kişilerin dikkatini çeken, onlarda ürün hakkında merak uyandıran, ürünü pazarlamak için yapılmış şeylerdir.

(bkz: reklamın iyisi kötüsü olmaz)
kavram olarak, dilimize ''çağırmak'' anlamına gelen latince ''clamare'' ve Fransızca ''reclame'' kelimelerinden geçmiştir. Reklamın işlevi; tüketicileri kapitalizme, kapitalizmin metalarına, markalarına tapınmaya çağırmaktır.Kapitalizm için reklamın öncelikli işlerinden biri, toplumsal pazarlamacılıktır. Kapitalizmin aşırı üretim krizlerinin adeta kronikleştiği tekelci aşamada, özellikle de son on yıllarda reklamcılık sektörü, kar realizasyonunu zorla gerçekleştirmenin araçlarından biridir. Zorladır, çünkü reklamcılık, ilk dönemlerindeki basitçe ''ürün tanıtımı'' ile sınırlı olan işlevini genişletmiştir. Kapitalist kültürün rafine ruhunu oluşturan dev çaplı bir bilinç endüstrisi, psikolojik, ideo-kültürel baskı ve egemenlik mekanizması haline gelmiştir. Reklamcılığın kendisi kapitalizmin bir ürünü olmakla birlikte, günümüzde ulaştığı yoğunluk ve yaygınlık düzeyi ile toplumsal kültür, alışkanlık ve bakış açılarının değiştirilmesinde de önemli etkiler yaratabilmektedir. Bunu ''her şeyin metalaşması'' paralelinde ''her şeyin reklamlaşması''ndan görmek mümkündür.
dünyanın en eski ikinci mesleğinin ürünü.
herhangi bir ürünü iyi ya da kötü yönleri ile tanıtma sanatıdır, özellikle günümüzde reklam sektörü doruk noktasına ulaşmıştır denilebilir..
'en iyisi tavsiye yolu ile yapılanıdır' der uzmanlar.
bir sunay akın şiiri.

Boyadılar koca duvarı
rengarenk yazılarla doldurdular
elinde gazoz şişesiyle
bir de gülen kız resmi çizdiler
ağzı bir karış açık

Oysa duvarın dibinde
ağlıyordu sarmaşık.
nedense bankacılarda ve pompacılarda(benzin,dizel ve gaz)görülmemiş bi kendine güven bi alaycılık bi sen giderken ben dönüyodum "ögren de gel" havası vardır. ayrı bi karizmadırlar. hatta bunların etkisinde kalan ben öğrenci harcı yatırmaya gittiğim zaman aynı sıcaklık ve hassasiyetle karşılanacağımı bekledim ama hic sallanmadım.
sözlüğün sağ tarafında canlı örnek olarak durmaktadır.işte buna reklam denir.*
tv'lerdeki reklamlar o kadar uzun oluyor ki sonuçta ortaya bu durum çıkıyor. (bkz: (#2893357))