'...çocuklarımın bana dair hiçbir anısı olmayacağının farkındayım. bir ressam olsaydım, onlar için resim yapardım. bir müzisyen olsaydım, onlar için şarkı bestelerdim. ama ben konuşmacıyım bende konuştum. çocuklarım için konuştum. yaşamın güzelliğini ve her ne kadar benim için az kalmış olsada, yaşamı ne kadar takdir ettiğimi anlattım. dürüstlük, doğruluk, minnet ve el üstünde tuttuğum diğer değerler hakkında konuştum.
...sahip olduğunuz tek şey zaman. ve bir gün, düşündüğünüzden daha az zamanınız olduğunu fark edebilirsiniz. bu yüzden başkasının değil kendi hayatınızı yaşayın. başkalarının düşüncelerinin değil, kendi kalbinizin peşinden koşun.'
takdire şayan, her şeyden önce mükemmel bir insan , umutlarından asla vazgeçmemeyi söyleyen , tecrübenin istenileni kazanma yolunda kaybettiklerimiz olduğunu belirten , ölümüne günleri kala dahi hayattan, mutluluktan kopmayan , son konuşmasıyla çocuklarına en büyük hazinesini, hayatın anahtarını bırakan süper baba. ölüm tarihi 25 temmuz 2008.
48 yaşında vefat etmis bilgisayar profesörü.
şuna benzer bir cümle kurmuştur,
öldüğümüzde yaptıklarımızdan ziyade yapmadıklarımızdan dolayı pişmanlık duyarız.
'Sahip olduğunuz tek şey zaman. Ve bir gün, düşündüğünüzden daha az zamanınız olduğunu fark edebilirsiniz. Bu yüzden başkasının değil kendi hayatınızı yaşayın. Başkalarının düşüncelerinin değil, kendi kalbinizin peşinden koşun.'
"bu kadar çok insanın bu dersten yararlanması da çok güzel gerçekten, ama işin aslı üniversitede de gelen 400 kişiye vermedim bu dersi. bu dersi sadece üç kişi için yazdım. büyüdüklerinde izlesinler diye..." bu sözlerin akabinde ekrana prof. pausch'un üç küçük çocuğu gelmektedir. "peki siz son bir konuşma yapsanız kim için yapardınız" sorusunu akla getiren son dersin esaslı öğretmenidir. son dersinden kısa bir müddet sonra hayatını kaybetmiştir.
(23 Ekim 1960 – 25 Temmuz 2008), ABD'li bilgisayar bilimleri profesörüdür. Ağustos 2006'da kendisine pankreas kanseri teşhisi kondu ve yoğun bir kemoterapi ve tedavi programına girdi. Bir süre sonra kanserin vücuda yayıldığı fark edildi ve artık ölümcül bir durumda olduğu söylendi. Bundan sonra Pausch, karısı ve 3 çocuğu ile daha çok vakit geçirebilmek için hayatını biraz daha uzatabilecek tedavilere ağırlık verdi. Ayrıca çocuklarına bir miras olarak bırakabileceği tek şeyin en iyi yapabildiği şey olan bir konuşma olabileceğini düşünerek en son çıktığı semineri bu amaçla verip bir de "The Last Lecture" Son Konuşma adında kitap hazırladı. 25 Temmuz 2008'de, aile evinde hayatını kaybetti.
son konuşma adlı kitabını bir günde bitirdim. onlarca cümlenin altını çizerek ya da bir çok sayfayı sonra yeniden okumak için köşesini kıvırarak.
bence ders kitabı olmalı. ama okullarda değil. iş hayatına atılmış, ömrünün yarısını çoktan devirmiş çalışanlara okutulmalı iş yerlerinde.
hiç ölmeyecekmişiz gibi yaşayanlara
sevdiklerine zaman ayırmak dururken bunu hep bir bahane ile erteleyenlere
çocukları ile vakit geçirmeyenlere
daha fazla para kazanmak için hayatını ve kendi değerini unutanlara...
mekanı cennettir büyük ihtimalle..
kitaptan bir sözle bitirelim,
.... tuğla duvarlar, yeterince çok istemeyen insanları durdurmak için var. diğer insanların ise durmamaları için oradalar.
