Eğer inançlı biriyseniz ve ramazanda kötülüğe, harama bulaşıyorsanız bütün yavşaklığın kendinizde olduğunu da kabul etmelisiniz hiç şeytana bilmem kime suç atmaya kalkmayın.
Hayret ben sokakta hiç bağlı insan görmedim. Malum zamane insanı şeytanı işinden edeli çok oldu. Zannederim şeytan şu an guneydoğu asya'da insansız ıssız bir adada emekliliğin tadını çıkarıyordur.
Ayette ''Şeytan'' ın bağlandığı geçer. Şeytan cin cart cin curt cin bağlanır olayı kişilerin uydurmasıdır. Yani bahane uydurmanın bir anlamı yok ayette öyle yazıyor ama aslında diye kıvırarak olmaz bu işler.
ramazan ayı bittiğinden ötürü geri salınmışlardır. ulan 1 ayda çok güzel normal insana dönmüştüm. ramazan bitti abazan mode on oldum resmen. kadınların dudak hareketlerinden bile tahrik olur oldum. bir tepenin başına çıkıp ''karı bulun bana laaaaaaaaaan'' diye bağırasım var. geceden beri ''ulan günaha girmeyeyim'' diyerekten 3 kez kraliçe elizabethi ziyarette bulundum hala mode aynı. ananı sikeyim şeytan bitmedi vesvesen amk.
Seytanların zincire vuruldugu hadis-i serifte ifade buyuruluyor. Orada beyan buyurulan ” merede” kelimesi, şeytanın bir sıfatıdır ve inatçılar, direnenler demektir. Demek ki, bütün şeytanlar değil, en inatçı şeytanlar bağlanmaktadır. Hadis-i Şerif’ten anlaşıldığına göre şeytan tamamen etkisiz hale getirilmiyor., büyükleri, en azılıları bağlansa bile diğerleri belli bir alanda icraatlarını devam ettiriyor. Eger insan, onların icraat alanına girmezse bir sey olmaz. Seytanlar ona yaklaşamaz. Mesela, barlar pavyonlar şeytanın kol gezdiği yerlerdir. insan buralara gider içki içer, eğlenir, kendinden geçer de, silahıyla bir adamı vurursa, ” hani şeytanlar bağlanmıştı” diyemez. Şeytan, ölmüyor ramazanda, sadece sınırları daraltılıyor, tesir gücü azaltılıyor, faaliyet alanı küçültülüyor. insan da bu arada dikkatli olmalı, onun sahasına girmemeli ve ramazanda büyük bir ivme kazanarak, ramazan sonrası şeytanların her yanda avını kurup beklediği zamanlar için manevi gerilim elde etmeye çalışmalıdır.
Meselenin bir diğer yönü de şudur: Ramazan’da herkes, az çok kendini günah ve kötülüklerden alıkor. Önceden yaptığım günahları bari Ramazan’da işlemeyeyim diye kendine çeki düzen verir. Her tarafta coşkun bir maneviyat yaşanır. Namazlar, oruçlar, iftarlar, sahurlar, teheccüdler, teravihler..vs. derken bütün inananlar adeta bir maneviyat dopingine tabi olurlar. işte bu cennet gibi iklimde şeytanlar homurdanır dururlar ama yapacakları pek fazla bir şey yoktur. Zira, mü’minler ellerinden geldikçe bu mübarek zaman diliminin sürükleyici akımına katılırlar ve her an binbir ruhani zevk yaşarlar. Bu manzara karışısında şeytan, inanmış gönüllere hükmedemez hale gelir ve hıncından adeta kudurur.
Bahsettiğiniz vesvese meselesi, ayrıca üzerinde durulmalıdır. Pek çok yönü var. Ancak, ramazanda vesvesenin gelmesi de yine şeytanın tamamen yok edilmemesiyle irtibatlı olarak düşünülmelidir. Şeytan zincire vurulsa da içimizdeki nefis ve bazı duygular, bizi bu türlü vesveselere sürükleyebilir. Vesveselerin tamamen kalkması, imtihan sırrına ve insanın inkişafı hakikatine zıttır. Az da olsa olacaktır. Olacaktır ve insan vesveselerle boğuşarak Ramazan’da daha da kuvvetli bir imana erişecektir. Zaten vesvese de, imanı olan insana gelir. ihtilam meselesine gelince, bunu tamamen şeytana bağlamak doğru değildir. insan manen iyi olduğu zamanlarda da ihtilam olabilir. Ayrıca işin sıhhi tarafı da unutulmamalıdır. Soğuk, ağır kaldırma, aklı aşırı derecede kullanma gibi insan vücuduyla alakalı boşalmalar da olabilir.
