özellikle 2005 yılında ki şarkılarıyla ve daha öncesiyle zirve yapmıştır. o yıllarda sanki hep aynı tarz gibi gelir ama, her şarkısı ayrı güzeldi. " bana sen lazımsın, hasretinle yanıyorum, elbet" vs şarkılarının hepsinin anısı var hayatımda.
"bana gerçekleri söyle" isimli muazzam bir şarkısı bulunan popçu. ikinci albüm gerçekten müzikalite olarak zirvedir. giderek sıçızlamıştır. ama yine de kalite standartları yüksek.
ilk okulda daha iki binli yılların başında en çok sevdiğim hala ara ara dinlediğim sanatçı. ilk okul aşkım ve 8. sınıfta çıkmamız vesilesi ile ilk resmi sevgilim olan Nermin ile seni seviyorum şarkısını şarkımız ilan etmiştik.
yeni albümlerini hiç dinlemedim çünkü o yıllara ihanet gibi şarkılar bence. ya şarkılar bozuldu ya da ağzımın tadı.
cocuklugumun popüler sarkicilarindan biriydi. sürekli cocuklari ve eskki karisi ile davasi nedeniyle magazin gündeminde yerini alirdi. kendisinin konserine gitmistim. sahnesi kötüydü diyebilirim. lakin sarki sözleri o kadar guzel ve sarkilari o kadar hissederek söylüyordu ki sahnesinin kötülügü pek de umrumuzda olmamisti. bugun birden aklima düstü rafet bey. nostalji yapalim bakalim
"Ne güz, ne güller ister
Bu kalp bir sende titrer
Yak hadi durma
Senin bu küller"
bana sen lazimsin!
95 yılında çıkardığı Gençliğin Gözyaşları albümünün ilk parçası olan "Seni Seviyorum" bu albümün en sevdiğim parçasıdır. 97 yılında ise En Güzel Günler Senin Olsun albümünden "Aşk Değilse" en çok dinlediğim parçasıdır. 2004 Sürgün ve 2006 Gönül Yarası albümlerinin tamamı tam notu hakediyor.
