bugün

pür neşe diye yazılıp okunan deyim.
neşeyle dolu taşkın duygu durumu.
bir nefeste okunan cüneyt inay kitabı. denemeler çok komik ve akıcı. kitabın &40'ı şiir %60'ı deneme. açıkçası böyle bir kolaj yerine iki ayrı kitap olursa iyi olurmuş. çünkü denemelerin sonuncusunun son cümlesine kadar güldürüyor, sonra devam ederken çok içli şiirler çıkıyor ve birden duygu amcıklaması geçiriyor insan.

şiirleri serbest, edebi ve taşlama olarak ayrılmış. çok başarılı kelimeler ile derin hikayeleri iki üç kıtaya sığdırmış. bunun yanında şiirler toplumsal riyakarlıkları da göz önüne sermiş. bunun yanında ölüm teması ağır basıyor ama karamsarlığa düşürmüyor insanı:

Azrail, mendil satan bir çocuk kadar ısrarcı
Belli ki ihtiyacı var canıma
Çıkardım vicdanımı koydum yanıma
Al dedim bu canımdan daha makbul
inan dahası yok, istersen ara bul

Azrail, yağmurda şemsiye almayacak kadar tedbirli
Toprak artık bana sağanak
Yağmur artık bana sığınak
Güneş açınca kapanmayacak bu kabus
Dünya balığa ıslak, bana fanus.