Gerilim müziği son derece etkili, fazlasıyla kasvetli bir havaya sahip film.
--spoiler--
Norman bates'in annesinin kılığına girdiğini filmin ortalarında anlamıştım, bence bu bayağı anlaşılırdı. Marion'un kız kardeşinin norman'ın annesini bulduğu ve norman'ın tam o esnada içeri girdiği sahne şimdiye kadar izlediğim en iyi gerilim sahnesiydi. Yine norman'ın son sahnedeki gülüşü ve yüzünün silikleşmesi de akla kazınan türden.
--spoiler--
Gerilim konusundaki beklentilerimi sonuna kadar karşıladı kısacası.
kafayı sıyırmış bir kadın kişi, patronunun parasını çalıp yeni bi hayata doğru yol alırken, yolun kenarındaki bi motelde geceyi geçirmeye niyetlenir. aha şimdi zçmıştır işte. bates motel'in genç, diri ve yakışıklı sahibi norman bates, filme psycho isminin layık görülmesini sağlayabilecek kadar sıyırmış bi insandır, hayır suratına baksan, "efendi, mazlum, utangaç, süt gibi çocuk" dersin, katiller belli etmez zaten.
hitchcockun 1960'da cektigi ve sonrasında yüzlerce korku filmine ilham olacak efsanevi korku filmi.
imdb 250'de 8,5 ile 33. sırada yer almaktadır
izlediğim site: http://unutulmazfilmler.p...tml?player=run&part=2
izleyeli çok oldu, güzel filmdi. Norman bates'in sondaki gülümsemesi aklıma kazınan bir detay olarak kalmış. Korkutucu ama bir o kadar da güzel bir gülümseme. Çok fazla şey ifade ediyor.
Çok basit bir kitaptan uyarlandığına insanın inanmakta güçlük çektiği film. Buna da Hitchcock tarzı deniyor işte. Kazandırdığı parayı sonuna kadar hak eder.
sinema tarihinde büyük filmler vardır. dönemine damga vurmuş, gişe rekorları kırmış, inanılmaz paralar kazandırmış filmler.. alfred hitchcock'un psycho'su da bu filmlerden bir tanesi. kendisinin gişe anlamında en büyük başarısıdır.
Robert Bloch'un kısa, ucuz bir romanıdır aslında psycho. north by northwest filminden sonra, yapacak yeni bir film ararken, bu ucuz roman çıkar karsısına. Yanlış hatırlamiyorsam, sadece duş sahnesini okur ve etkilenir. daha sonra ise kitabin hakları alınır ve bütün kitapçılardan toplatılır. dönemin ünlü film stüdyoları filme destek olmaz, hitchcock evini ipotek ederek parayi bulur ve filmi yapar. O güne kadar kazanmadığı kadar büyük para kazanır ve şöhretinin zirvesini yaşar.
filmden uzun uzun bahsedecek değilim. Zira, kusursuza yakın, bildiğimiz harika bir hitchcock filmidir psycho.
yazının başında büyük filmler vardır demiştim, bunun sebebine gelelim. bir filmi büyük olarak tanımlamak için gerekli olan nedir? Büyük paralar kazandırması, gişede tüm zamanların en iyisi olması, kusursuza yakın olması, seyirciye hitap etmesi... liste uzar gider. lâkin, Alfred hitchcock'un psycho'su tüm bunları başarmanın yanında, zamana da direnmiştir.
1990'lı yıllarda filmin hakları satılır. gus van Sant's adında amerikali yönetmen, plan plan filmi tekrar çeker. Yanlış okumadınız, plan plan. Adeta hitchcock'u taklit etmeye çalışır fakat başarılı olamaz.
2013 yılında hitchcock adlı bir film çıkar. psycho filminin yapılış sürecine ve hitchcock'un hayatının bir kısmını beyaz perdeye taşır. Ayrıca, bu film ile ilgili de bir şeyler yazmıştım: (#42251725)
2017 yılında, 78/52: hitchcock's shower scene adlı bir belgesel yayınlanır. Ünlü yönetmenler hitchcock'un o klasikleşmiş duş sahnesini en ince ayrıntısına kadar inceler. her yönden inanılmaz yenilikci bir sahnedir. o güne kadar denenmemiş bir şeyler vardır ve dönemin amerika sinemasına aykırıdır. (Bu arada, küçük bir bilgi: hitchcock, duş sahnesinde kanlar siyah beyaz gözüksün diye filmi siyah beyaz çekmiş.)
Tüm bunların haricinde, hitchcock'un psycho'su, binlerce sayfalık tezlere, yazılara da konu olmuştur. şunu demek istiyorum, psycho sinema tarihinin en değerli, en büyük filmidir. zira, üstünden neredeyse 50 sene geçmesine rağmen bu kadar konuşulan, sevilen ikinci bir film yok.
Ayrıca, filmin tüyler ürperten o soundtrack'ini de unutmamak lazım.
1998 yapımı yeniden çekim hitchcock filmi. Orjinalini seyrettim ama hatırlamıyorum, Bates Motel sonrasında tamamlayıcı olması açısından izlemek istedim ve pişman olmadım. Filmin kusuru; çekilirken ne doksanlar sinemasının, ne de altmışlar sinemasının tekniklerinin tercih edilmemiş olması, bir bakıyorsunuz sanki doksanlar filmi izliyorsunuz bir bakıyor sanki altmışlar filmi, ortada çok fazla dengesizlik vardı. Cinsellikle alakalı sahneler daha gerçekçi olsun diye yapılmış ama gerekli değildi.
robert bloch' un aynı adlı romanından sinemaya uyarlanmış olan, kısmen ed gein' in hayatı ve suçlarından esinlenilse de farklı seri katillerden de izler taşıyan sosyopat bir otel görevlisini merkezine alan efsanevi film. yaratıcısı bloch '' bu tarz suçlar beni çok geriyor aslında, takip etmeyi sevmiyorum '' açıklamasını yapmış olsa da bir klasik konumundadır.
