ilaç yazma yetkisine sahip ruh doktoru olarak tanımlayabiliriz. psikolog gibi konuşmaz yöntemi ilaçlardır. ilaç tedavisiyle hastayı normal yaşantısına göndermeye çalışır. üniversite bu bölümü okuyup deliren bir çok insan vardır. üniversitesi zordur gerçekten. boş insan değiller, ancak beyinleri normal insanlardan farklı çalıştığı için insanlara garip gelen davranışları olabilir.
yakın zamanda ziyaret edeceğim insanın üye olduğu meslek gurubu. arkadaşlar psikiyatristler sizin ne tür bişey olduğunuzu iki kelimenizle anlar ve dayar reçeteyi. yani adamlara reçete yazıyor diye kızıyosunuz ama adamların işi bu. psikoterapi istiyosanız psikoloğa gidiniz. psikiyatristler sizin yaşadığınız hastalığı yaşadığınız olaylara bağlı olarak ve ya durup dururken beyindeki hormonların dengesizleştiğiyle ilişkilendirir ve bu hormonları dengelemek için size ilaç yazar. psikiyatri nin alanı bu zaten. yok neymiş 3 dakkada prozac yazmış 3 kelime etmeden reçete yazmış falan. ya napacağdı. inş bana da dinlemeden ilaç yazar. neden ? çünkü psikiyatr ların yöntemine güveniyorum.
Annemin ısrarları yüzünden bir kere ziyaret ettiğim doktor. ziyaret diyorum çünkü hasta ziyareti kısa olmalı.. tabi parasızlıktan üniversite hastanesindeki doktora gittik. Doktorun odasının bulunduğu kata girer girmez içim sıkıldı. bekleyen birkaç kişi var. herkes ebeveyni ile gelmiş tabi. oturduk. deli gibi sigara içme isteğim var. annesi ile tartışan ergenler, sürekli bacağını sallayan amca, yerdeki fayansa gözlerini dikerek boş boş bakan kadına filan bakarken, sıra bi şekilde bize geldi. içerideki asistan çıkıp adımı söyledi. annemin telefonunu oyun oynama bahanesiyle alıp, kendimi aradım ve açtım. Diğer bi deyişle annemin cebine böcek koydum. biliyorum çünkü benden önce gidip bendeki tuhaf şeyleri anlatacak ya da daha başka şeyler. Annem içeri girince ben de tuvalette klozete oturup, telefona kulaklık taktım. Annem baya bir şey anlattı. hatta çoktan teşhisi koymuştu.
Teyzem ve halam gibi deli imişim..
kendisiyle de bi konuşun cümlesini duyunca koşarak doktorun kapısına geldim. Annem içeriden çıktı.
-noldu anne? yaşayacak mıyım?
şakasını sırası değil. gir içeri seni bekliyor dedi.
içeri girdim. götüm metrekare oda. en köşeye de asistan sıkışmış.
Gülümsedi ama bir şey demedi. oturdum doktorun karşısına. başladı sonra..
-az önce annen ile de konuştuk.
+biliyorum. Aslında çoğunlukla annem konuştu.
-Nereden biliyorsun?
+böcek koydum cebine (kısaca taktiği anlattım)
-niye yaptın bunu?
+merak.. bir anne oğlu hakkında neler düşünebilir onu merak ettim.
-buraya gelmeyi sen mi istedin annen mi?
+annem elbette. ben kendimde bir sorun görmüyorum.
-peki birkaç soru sorabilir miyim?
+özel olmazsa evet.
-niye özel olmuyor?
+derman var burada.
-istersen çıkabilir.
+soruları alayım.
-marka takıntın var mı? lüks yaşamayı seviyor musun?
(Ulan ben de bekliyorum ki hayatımın en zor sorularından birini soracak)
+para harcamayı seviyorum ama bilinçli olarak, yani gelirim kadar harcıyorum. ekstra fantazi yapmıyorum.
-(dosyaya bir şeyleri not aldı) unutkanlık varmış doğru mu?
+evi ilaçlayıp sonra da ilaçladığımı unutup uykuya dalmış olabilirim. şükür ki ölmedim. Annem bunu bazen intihar, bazen de psikolojik rahatsızlık olarak görüyor. bence sadece unuttum.
-hiç intihar ettin mi?
+annem anlattı ya.
-doğru peki. senden birkaç test yaptırmanı istesem?
+yok. Ben sizden müsade isteyeyim.
-son bir soru. Mimar olmayı düşündün mü?
+hayır. Kepçe operatörüyüm ben. genelde yıkarım.
derman elindeki dosyaya bakarak istemsizce güldü. doktor tepkisiz kaldı. çıktım odadan. Annem ne oldu deyince de "beni bi daha çingenelerin mezarı var mı yok mu bilen, varsa Nerede olduğunu gösteren doktora getir" dedim. kadın da ümidi kesti benden.
bugün özel bir hastanede 12tl bayıldığım* doktor. daha önceki doktorlarım bana 1 saat ayırıp önce beni dinlemiş sonrasında kendimi nasıl telkin edeceğimi anlatıp ilaç yazmıştı. bu doktor hiç öyle bir şey yapmadı 5 dakikada çıktım odasından. diyalog aynen şu;
-şikayetin nedir?
+anksiyete bozukluğu..(devamı vardı daha ama sözümü kestiği için anlatamadım)
-o zaman sana prozac yazıyorum. daha önce neler kullandın?
+lustral ve fluoksetin grubundan bir ilaç daha ama adını hatırlamıyorum yeşildi
-tamam prozac iyidir. kızları kafana takma sadece geleceğini iyi planla ve çok stres yapma.
+(iç ses:ulan bu böyle ilaç yazıyorsa şansımı deneyeyim)ativan da yazar mısınız? çok kötü olduğumda kullanırım iyi geliyordu.
-yazamam tekrar geldiğinde bakarız.*
insani bir saatlik seansta taniyip uydurma tehşis koyan meslek dali.
hiç anlamiyorum ruhsal bunalim sahibi bir insan okuyup pskiyatir olabilir sizinle ayni duygulari paylasan veya daha beteri de olabilir, bu konuda insandan medet ummak cok acinasi..
deli sorularla beynimi yakan kişinin mesleği ve her yönüyle merak ettiğim hekimlik dalıdır. insanı köşeye sıkıştıran ve kendini tanıması, hayattan beklentilerinin belirlenmesi adına sorulan zor sorular insanı başta çıkmaza götürse de sorunların bir bir hallolmasına vesile olmaktadır. iyi ki varsınız. **
Net bir şekilde söylüyorum: kesinlikle bulaşmayın bunlara. ne tanışın, ne konuşun ne de doktor yerine koyun. bırakın kendi zekaları ve bencillikleriyle toprak olup gitsinler sizi tanımamış olsunlar. illa sağlık istiyorsan ve bunlara düşecek hale geldiysen maneviyatını geliştirmeyi dene ya da adam akıllı konuşacak bir psikologa başvur. bunlardan kesinlikle adam olmaz. Tecrübeyle yazıyorum bunları ordan burdan okuyarak değil.
not: erkek psikiyatristler istisnasız zekidirler bunu itiraf etmeliyim, ama merhametleri zayıftır. kadınlarda ise merhametli anlayışlı olanları çıkabiliyor yine de bilin dedim.
psikiyatri hemen ilaca başvurur bu bir gerçek başım ağrıyor diye gidersiniz size psikolojik ilaçlar verir... ilk etapta bir psikoloğa gitmek daha mantıklıdır.
