kendi siyasi inancına uymayan her tipe "provokatör" etiketini yapıştıran devlet-polis-postal yalayıcısı tiplerin sapık zevki de olabilir, gerçek provokasyonu gören tiplerin eylemi de.
samimiyetsizliği ya da samimiyeti, farkı iyi izlemek gerekir.
hayatlarında bi sike karşı durmamış geri zekalı sürüsünün aklınca eğlendiğini sandığı durumdur..
yazıklar olsundur...
klavyeleri bırakaydılar da saokağa bi çıkaydılar
(bkz: nerde sizde o göt)
yok yetmez, tıklamaya üşenenler için yazacağım bir de;
"milliyetçiler tarafından orijinali olan provokatör yerine kullanılan terimdir.
tahrik olma eşiği ile bu yanlış kullanımın sıklığı arasında olumsuz bi' korelasyon vardır."
neyse, hadi bunu geçelim. eğer başlığa konu olan prov"a"katörler salt terör propogandası yapan canlı formlarıysa, amenna, sözümüz yok. onu anlarım.
lakin, sanırım bahsi geçen biraz daha farklı. 1 mayıs'ta alanlara inen, gerçekten işçi olan, memur olan, insan olan, hakkını arayan daha da önemlisi hakkını kullanan ve bunun karşılığında dayak yiyen, yerlerde sürüklenen, polis terörüne maruz kalanları da içermektedir bu zevk-ü sefa durumu. ya da, bir işçi örgütlenmesi olarak yasal alanda faaliyet gösteren sendika temsilcilerinin, sendika binalarının etrafının çevrilerek gaz bombalarına, tazyikli sulara maruz kalması da sanki mevzu bahis gibi geldi bana. bunlar da aynı zevkle ve ağız sularıyla izleniyor gibi gibi sanki.
tabi, burda bir ikiyüzlülük var. hani şu meşhur bizden-sizden muhabbeti. bizden olmayınca katli vaciptir, yediği dayak da zevkle izlenir. hal böyle olunca, maskeler yüzde eğreti duruyor biraz. vatan-millet derken ortada koca bir nalıncı keseri kalıyor yazarın elinde. ya ya..
bugün bana nasip olmamış zevktir. özellikle 9 şehit verdiğimiz diyarbakır saldırısına karşı alaycı tavırlar takınanların 1 mayıs'taki hassasiyetlerini gördükten sonra, keşke taksim'de olsaydım, keşke polis olsaydım diyor insan.
kaçtır istiyorum, 1 mayıs'ta taksim'e gitmek, kutlama-anma adı altında cam çerçeve indiren, atm parçalayan, araba yakan provakatörlerin biber gazını yedikten sonra çil yavrusu gibi dağılmalarını izlemek. hele biber gazına karşı pes etmeyip bi de sopa yemek için geri dönenler var ya; onların ağzı yüzü kan içinde göz altına alınmalarını izlemek tam bir zevk.
