bugün

probis, yıllarca çokoprens'in gölgesinde kaldı. eziklediler, hor gördüler, minibüsten inerken aracı hareket ettirdiler, otomatik kapıya sıkıştırdılar, beyaz giydirip yağmur yağdırdılar, üst kattan kafasına tükürdüler probis'in. çokoprens'e yeni yeni ambalajlar yapıp rafların en üst tarafına koydular, altlara sakladılar probis'i.

provitaminliydi, muzluydu probis ama bir gün çıkıp da bunların havasını atmadı, çokoprensi kenara çekip "sen bir ekmek kaç lira bilir misin?" diye darlayıp vicdan yapmadı. 'kardeşimdir' dedi sineye çekti.

canım probis, seni hep çok sevdim, seni içinde yaşadığım bu kapitalist dünyaya rağmen çok sevdim, kokun bana hep huzur verdi, unutma seninle ölmeye geldik!
Hâlâ yetişkin bir insanla probis- çoko tartışması yapıyorsam o insanı kale alamam.

Çokoprens ne ya? Hayır probis dururken.
Komik.
O kadar çok muhabbetini yaptım ki durup dururken canımın çektiği.. soğukkende çaya bandırırkende her türlü bayıla bayıla yenebilecek proteinli bisküvi.

Polat ile memati bile hastası.. daha ne olsun.

görsel
Ankara zirvelerinde su gibi tüketilen çılgın yiyecek.
Bağımlılık yapıyo cidden yıllardır bırakamadım.
gece gece aklıma düştü yine.
Proteine parası yetmeyen fitness cıların besini.
görsel
görsel
Entry nick uyumu...
Gece ılık sütle birlikte yüzünüzde garip bir gülümsemeyle uyutan lezzettir. Her daim yenmez. Gerçekten lazım olduğunda imdadınıza yetişir.
Muz alacak parası olmayan biz çulsuzların onu alınca sanki muz deryasına düştüğü durumdur.
neredeyse bütün eski abur cuburlardan bıktım ama bıkmadığım nadir ürünlerden birisi bu. Cansın probis. Profesyonellerin bisküvisisin.
muzludur.
anubis'i anımsatıyor. ah Tutenstein, hayatımı değiştirdin...
Zor koşullarda hayatta kalmaya yarayan büsküüt.