pop adı verilen ve ne olduğu belli olmayan müzikimsiyi dinleyen türk gençlerinin yüzüne vurulması gereken acı gerçektir. "pop" kelimesinin kökü ingilizce "popular" kelimesidir. zaten bu kelime anlamını da değiştirmeden "popüler" olarak türkçe'ye geçmiştir. şimdi popüler, halk arasında sevilen ve çok yaygın olan anlamına gelir, o zaman pop müzik de halk arasında sevilen ve çok yaygın olarak bilinen müzik demektir. yani bu müzik herhangi bir rock parçası da olabilir, blues da olabilir, folk müzik de olabilir falan filanso. yani pop müzik tek başına anlam ifade etmez, sadece parçanın yaygın olarak bilindiğini/sevildiğini ifade eder, türünü değil. işte bu yüzden pop müzik diye bir şey aslında yoktur. bu da bugün kendilerine popçu diyenlerin ne kadar boş müzik hatta müzikimsi yaptıklarını kanıtlar. onlar sanatçı falan değillerdir, tüccardırlar...
aslında esas sorun o popüler zannedilen müziğin halkımız tarafından neredeyse tek dinlenen müzik olmasıdır. otursa bir jazz, funk, blues dinlese böyle mi olur? ama o gerizekalı insanımız araştırmak yerine kendisine pazarlanan müziği dinlemeyi tercih ettiği için zevksizleşmiştir.
katılmadığım söylem. pop müziğin eklektik yapısından kaynaklı yok sayarlar. lakin funk da böyledir, içerisinde disko ritimlerini, caz tınılarını duyarsınız ve pop alt yapısı vardır. yine aynı şekilde metal müziğin de tarihçesine ve enstrumanlarına baktığımızda, diğer müzik türleriyle olan bağdaşıklığını rahatlıkla görebiliriz. rock olmadan metal müzik de anlam ifade etmez. hemen hemen her türde gördüğümüz halde davul'u metal müzik enstrumanı olarak adledemeyiz. duygu faşizmi yapmaya gerek yok, insanlar ne kadar çok çeşit müzik dinlerse o kadar duyularını geliştirir. bir süre sonra zaten kötü olanın kulağınızı tırmaladığını görüyorsunuz.
