Yaparken kendimi en özgür hissettiğim eylem. Sanki dünyada bir tek ben varmışım, herkes figuran, hatta dünya üzerinde başka canlı yaşamıyormuş gibi.. Rüya alemi, hatta uyanıkken rüyada gibi hissedebildiğim nadir anlardan.
piyano çalmak zor iş değildir notalarını öğrenirseniz bir de müzik kulağını açarsanız kendi kendinize bile harika sololar atabilirsiniz o kadar abartılcak bişey değil bence.
Zengin eylemidir. Hiç asgari ücret alıp da piyano çalan birini gördünüz mü ? Ya da hiçbir fakire yakıştırır mısınız piyano çalmayı. Fakir davul çalar anca ya da klarnet
Sokakta öylesine yürüdüğüm bir günde bir binanın açık olan penceresinden sesini duyduğum günden beri aşığı olduğum ve yapmak istediğim ama hiçbir zaman adımını atmadığım, belki de atamadığım eylem.
Konservatuvar binasına ders günü bitimlerinde kaçak girerek kendi kendime bir miktar öğrendiğim, en sevdiğim müzik aleti. ilk seneler çekiniyordum son sene "amaan s*kerler" diyip gitmeye başladım. Her sınıfta bir piyano var, bazılarının arızaları var, ikisi favorimdi, biri yamaha'ydı.
Öğrenmek derken notalara bakıp piyano çalmaktan bahsetmiyorum, onun için özel uğraş ve zaman gerekiyor. Bende de o zaman yok (ve piyano yok!). Ben Bir parça seçip youtube'dan çalan birini izleyip zorluğuna göre birkaç saat içinde kendim eğlenecek kadar, orta akıcı çalmaya başlıyordum, evgeny grinko valse'e kendim farklı bir varyasyon uydurmuştum en son ona sarmıştım, valslere bunu yapmak çok zevk veriyor. Kaçak girmemin de hiçbir sıkıntısını yaşamadım sınıfa biri girince beni öğrenci zannedip "pardon rahatsız ettim" filan diye çıkıyordu. 2 kat dolusu boş sınıf var zaten, kimsenin dersini, çalışmasını böldüğüm de yoktu.
Bu tip şeyleri iyi kıvırıyorum lan, bunca el göz koordinasyonu umarım boşa gitmiyordur. pilotluğa kasıyoruz işte orada da yüksek öneme sahip bu olay, her ne özelliğim varsa orada işe yarasın yarayacaksa.
son zamanlarda üzerinde uğraştığım ve hocalarımdan da yüksek derecede yeteneğim olduğunu duymam, fakat bunu ileride kendime meslek olarak edinmeyi istememem sonucunda hobi olarak yapmaya devam ettiğim aktivite.
piyano çalmak ayrı bir şeydir. ortaya koyun bir sürü müzik aleti, aralarından parmakla gösterilir bir alettir kendisi. ha kemanı da unutmamak lazım onun yeri çok ayrıdır müzik dünyasında. piyano çalmak yetenek ister emek ister. öyle müzik kulağınız istediğiniz kadar iyi olsun kimse annesinin karnından doğarken hızlı ve erişkin parmaklarla doğmuyor ne yazık ki. o parmakların piyano tuşları üzerinde gelişmesi için günlerce aylarca yıllarca emeğinin olması gerekiyor. gel gelelim bunun nota okumasını öğrenmesi var iki el alıştırması var parmak alıştırması var (bkz: var da var).
genel olarak baktığımızda insan toplumunda bir kişinin piyano çalması o topluma göre çalan kişinin çok değerli birisi olması muhtemeldir. tabiki de bu o toplumun kültür seviyesine göre de bağlılık gösterebilir (chopin, lizst gibi eski piyano sanatçılarının gösteriş parçaları hariç) , o konulara girmemize gerek yok diye sanıyorum müzik evrenseldir ve kulağa hoş geliyorsa beğenilendir.
tanım olarak piyano çalmak herhangi bir parçayı gerek kendi yorumunu katıp veya katmayıp o parçayı seslendirmektir. bu çalınan parçaların nereden geldiği de merak edilendir bazen. günümüzde pek rağbet görmeyen bu alette çalınan parçaların (bkz: batı müziği)ni düşünürsek çoğunluğu 1700-1850'li yıllarda (bkz: frederic chopin), (bkz: franz liszt), (bkz: wolfgang amadeus mozart) gibi ünlü besteciler tarafından bestelenmiş. o zamanın piyano kültürüne ve rağbetine göre tabiki de aralarında bir rekabet olmuş ve o gösteriş amaçlı parçalarından söz etmek de gerekir. özellikle (bkz: franz liszt) adlı bestecinin gösteriş meraklısı bir piyanist olduğunu da geçmeden söylemek gerekir. bu piyanistin özellikle (bkz: hungarian rhapsody no 2) adlı eserinin oldukça fazla yetenek isteyen parmak tekniklerine sahip olması buna örnek olabilir.
bu işi hobi olarak yapanlar çalmaktan en çok zevk aldığı parçaları öğrenip çalanlardır. piyano öyle bir şeydir ki, sen onu meslek edinmeye çalışırsan ister istemez önüne gelecek o istekleri de yerine yetirmek zorunda olacaksın. ve bu zorunluluk hissi senin piyano çalma zevkini git gide azaltır (en azından benim için öyle olduğu için ben hobi olarak yapmayı tercih ediyorum).
evet uzun veya kısa da olsa aklıma gelenleri meşguliyet alanım olduğu için yazmak istedim. beğenirseniz ne mutlu bana.
enstrüman çalmak, nota okumak, başlı başına çok zor ve belli bir zeka ile yetenek gerektiren bir durumdur. piyano ise enstrümanların şahı gibidir. öğrenmesi güç, unutması kolaydır ama icra edebilmenin hazzı bambaşkadır.
Belli bir Kültürel seviyeyi represent eden hobi. Hatta sınıfsal ayrım için de kullanılabilir bu. Söylemeye lüzum yok lakin belirtelim, elbette hem kültürel hem de sınıfsal olarak “üst tabaka” olarak bildiğiniz, an itibarıyla domatesi ve biberi taneyle almayan, evinden marul eksik olmayan hatta ve hatta düşünmeden et, balık yiyebilen bir zümreden bahsediyoruz.
Ülkemizin oldukça azını temsil eden bu kesime ait olmanın mutluluğunu, piyano çalarken doyasıya hissedebiliyorum. Öncesinde çello denememe rağmen maalesef devam etmedim. Sanıyorum ki herkesin kendi kişiliğine uygun enstrümanı bulması biraz vakit alıyor…
Umarım ülkemdeki bütün insanlar domatesi taneyle aldıkları seviyeden, kişiliklerine ve zevklerine uygun enstrümanı seçebildikleri, bu hobilere vakit ayırabildikleri günleri görürler…
