bugün

bölüm içi koordinasyon ve bilgi alışverişi için haftanın atıl günlerinden biri olan pazartesi günlerini, "herkes kendi masasında şahsi uyumasın birlikte uyuyalım" mantığıyla değerlendirmektir.
bu toplantılarda müstakbel hafta için çeşitli kararlar alınır ya da kendini idareci zanneden zevat tarafından dikte edilir, öğle paydosunda da rafa kaldırılır.
kimsenin genelde iplemediği hala hafta sonu yaşadıklarını düşündüğü veya bu hafta sonu yapmayı plandıklarını hayal ederek uykulu gözlerle önündeki kağıdı karaladığı toplantılar.
pazartesi sendromu yaşayan çalışanların en büyük kabusudur. haftasonu yorgunluğunun ardından hiç çekilmezdir.
üzerinden 2 saat geçmeden yapılan planların, çizilen program ve projelerin patladığı zaman kaybıdır.