bundan sonraki ilk pazar kahvaltısı bayramın son günü olacak. şimdiden iş bölümü yapın bakayım sözlükte çayı kim demleyecek sofrayı kim kuracak herkes işini bilsin.
Öğünlerden en çok kahvaltıyı, kahvaltılardan da en çok pazar kahvaltısını severim. Baba işe gitmiyordur, anne kardeş evdedir. Anne baba kardeş hep birlikte kahvaltı hazırlanır. Hazırlarken şarkılar açılır, hem omlet yapılır hem dans edilir. Anne "ayak altında dolaşmayın." dese de bilirsin ki yardım etmen ona mutluluk veriyordur. Baba, çocukları seviyor diye salatalıkları minik minik doğrar. Anne, çocukları seviyor diye en sevdikleri reçelden koyar tabağa. "tabağını bitir, yumurtanı ye." derken gülüş cümbüş eşliğinde kahvaltının sonuna gelinir.
Bir de buna başka aile büyükleri eklendi mi tadından yenmez...
bir bu başlıktakileri, bir de 'babayla girilen diyaloglar' başlığındakileri ilgiyle, içine düşe düşe okuyorum. aile olmak ne güzel demek ki..
eğer yanlış hatırlamıyorsam 'ailemle yaptığım en son pazar kahvaltısı', 2007 yılının anneler günündeydi. antalya, güllük'te.. sonra hep özlem, ayrılış, gurbet.
