2 ay boyunca izin kullanamadan günde 10 saat mesai insana koymaz da şu pazar günü sabah 07:40'ta kalkıp çalışmak koyar. arada kaytarıp sözlüğe girilmese hiç çekilmez.
tanım: çalışan insanın en zorlu işgünü.
iğrençtir. herkes uyurken siz bomboş yollarda sokak köpekleriyle birliktesinizdir. her zaman dilediğiniz istanbul trafiğinin açık olması bile sizi rahatlatmaya yetmez. tek avantajı pazartesi sendromunu erken atlatmış oluşunuzdur.
tüm planlarını bugüne atıp da cumartesi iş bitimi yarın çalışılacağının haberi alındığında oluşan yıkım anı.... istediğin saatte uyanamazsın,kahvaltı keyfin olmaz yine.. pazar zaten normalde sıkıcı bir de çalışmak en kötüsü..
mevzu derinlemesine incelendiğinde çok yönlü olduğu ortaya çıkar. Öncelikle Cuma akşamı işten çıkarken duyulan coşku yerini sıradan bir günün çıkışındaki yorgunluğa bırakır. Cumartesi sabah alışkanlık gereği yine erkenden uyanılır, ertesi sabah fosur fosur uyunamayacağı hatırlanarak, birkaç saatlik yatak turları atılır. Akşam bir yere çıkmaya karar verilir, lakin ertesi gün millet elini yüzünü yıkarken, kendinin öğle yemeği sonrası çay kahve ve bilimum içecekleri yudumlayarak çalışacağı hatırlanır, ve hemen vazgeçilerek cumartesi akşamı evde kös kös oturulur. işte böyle bir şeydir pazar günü çalışmak. **
PAZAR GÜNÜ YAPILAN ZiRVELERE KATILAMAMA GiBi YAN ETKiLERi OLAN BiRŞEY. PAZAR GÜNÜ UYUYAMAMA GiBi, PAZAR GÜNÜ GEZiP TOZAMAMA GiBi DE YAN ETKiLERi OLAN BiRŞEY. HATTA PAZAR GÜNÜ HiÇBiRŞEY YAPAMAMA GiBi BiR ETKiLERi VAR. SEVGiLi TERKEDER, KOCA BOŞAR, HERKES GiDER SEN HALA ÇALIŞIRSIN.
pazartesi sendromunun yaşanmayacağı durumdur.
ve bu başlığa gayet salaş kıyafetlerle, bi yandan gazetelerini okuyup, bi yandan nescafesini yudumlayarak yazmakta etik diildir.
hizmet sektorunde görülen, pazar günü millet tatil yaparken, onların tatil yapmalarına yardımcı olunan meslek çeşitleri, nedir bunlar; alışveriş merkezleri, en önde gelenleridir, herkes ailesiyle bir pazar günü büyük bir alışveriş merkezine gidip slow müzik eşliğinde sepetini doldururken, bir kısım insanın en yoğun çalıştığı, o reyon senin, bu corner benim koşuşturduğu tavsiye etmediğim, allah muhafaza yahu durum.
eğer iş kendi işinse,kahvaltı sonrası evdeki çalışma masana oturup, yeşil çayını da yanına alıp, cd player'a norah jones türünden zevksiz ama en azından dikkat dağatmayan bir ninni koyup keyifle dosyalarını karıştırıp önündeki haftanın notlarını almaya başlayabilirsin..pazar gününün birbirinden salak gazetelerini ve eklerini beş dakika karıştırıp poflamaya başlamaktan iyidir.
milletin öğlen 12 ye doğru kalktığı, yayıla yayıla balkonunda kahvaltısını yaptığı, gazetesini okuduğu bir tatil sabahında sizin ülkeyi kurtarmak ya da ekmek parası adına çalışmak zorunda olmanızdır.
polisler,sağlık görevlileri falan için istisnai bir durum değildir.onların zaten gecesi gündüzü yoktur ama sıradan bir iş yerinde pazar sabahı çalışmak işinizin gereğiyse ve süreklilik arz ediyorsa belli bir zaman sonra pazar sabahı osura osura uyuyan, öğlen 1 de kalkan bütün eşi dostu kıskanırsınız.
