bugün

yarının pazartesi olması, havanın pisliği ve boğukluğu, evden çıkmak istememek, evde de yapacak az şey bulmakla birlikte en üst seviyeye gelen depresyondur.
daha fazla kararamaz herhalde dedirten havasıyla beni benden alandır.
an itibariyle kendini derinden hissetttiren olaycıktır.istanbulda öldürücü bir hava var. puslu ve soğuk. hele birde çalışınca pazar pazar kafayı yemek farz oluveriyor.
insanı manikmiyim ben diye sorgulatan ruh hali.
pazar günü olmasına rağmen hala şirkette olmaktır.
pazartesi sendromu kafi iken depresyona "ales"in de katkısı ile tavan yapan depresyon türü.
cumartesi sendromundan hallicedir.
pazar günü de çalışmak zorunda olunca yaşanılan depresyondur. ya da pazar günü çalışmak zorunda olmadığınız ve geç kalkma imkanınız olduğu halde haftanın en erken uynadığınız günü olması da ayrı bir depresyon sebebidir. pazar günü depresyona girmek için iyi bir gündür.
kişi sabah 8'de işbaşı yapmış, 16:00 gibi yorgun argın eve gelmişse hiç etkilenmeyeceği durumdur.
bi tatilim yok şükür. yoksa hunicanlara karışırdım mazallah.
kötü, çok kötü.

ama iyi tarafını buldum.. pazar niye sevilmez bir sonraki gün pazartesi diye..

aslında pazartesinin iyi bir tarafı var, o da bir sonraki pazartesiye en uzak gün olması..

napayım, avuntu/kuruntu hali..
bu pazar da içinde bulunduğum durum.
pazar pazar depresyonlanılır mı?
hem de bu havada.
bir pazar akşamı rastlaşılmalı, pazarın tadı çıkarılmalıdır.
tanımım şu:geçicidir.
tutmayın bırakın.
Ne iş sahibiyim ne de öğrenciyim. Hangi gün olduğunu bile bilmeyerek uyanıyorum sabahları. Kitabımı yazıyorum ve sıcak çikolatamı içiyorum. Pazar günü sendromu ve pazartesi sendromu bizden gideli çok oldu.
(bkz: pazar sendromu)
Şimdi gidip evde hiç uğramadığım, göz önünde olmayan yerleri dağıtıp, temizleyeyim. Yerlerini değiştirip aradığım da bulamayacağım yerlere kaldırayım.
Pazartesi geleceği için yaşanan depresyon. Pek kafaya takmamak lazım. Zaman bir şekilde geçiyor.
bünyemde nüks etmeye başlamıştır.
Çalıştığım için bana henüz uğramamış olan buhrandir.
Her şeyi bu güne sığdırıyorum ama hiçbir şey yapmıyorum.
--spoiler--
YARIN iŞ VAR
--spoiler--
Anlık yaşadığım durumdur.

Ertesi gün iş-okul var. Yeni bir hafta başlayacak, ve hazır değilim. Sadece yatağıma uzanıp gözlerimi sıkıca kapatıp müzik dinlemek istiyorum. Uyku uyanıklık arası bir yerlere sabitlenip kalmak, hiçbir işe yaramamak, dinlenmek, artık yorulmamak istiyorum.
Kış depresyonu içerisinde yer alan küçük bir ayrıntıdır.
genelde akşam 6 dan sonra girilen haldir.