dünya denen şey tatmin etmedi beni... dünya boş geldi. o yüzden materyalist olamadım.
yolumu öyle çizse idi evdi arabaydı kariyerdi evlilikti hep olurdu.
ama o kişi ben ben olmazdım. bunu gördüm.
ben olmanın bedelini o şekilde ödedim bir nevi... kendi değer verdiğim şeylerin, yaşayışımın, inancımın hep bir bedeli oldu... onu da öyle ödedim.
bu yaştan sonra zaten komple zikimde olmaz.
özgür ve kendim davranabileceğim kadar kazanıyorum zaten. fazlasını ne yaparım inanın fikrim bile yok.
para her ülkenin kendine özel, yaşamı devam ettirebilmek için ihtiyaç duyduğu bir sistemin düzen sahibidir. ülkenin ekonomik durumuna göre dünya genelinde, ülkelerin para biriminin değeri değişkenlik gösterir. para olmadan yaşamak neredeyse mümkün değildir bu yüzden herkes para kazacağı yollara girmeye çalışır.
sevmiyorum, iğreniyorum önemde vermiyorum sadece araç olarak görüyorum. insanların davranışları yüzünden. mesela adam babam yaşında sırf para için abi çekmesi, alış veriş yaptığım yerlerde padişah gibi karşılanmam, kızların para için yanaşması. devir ye kürküm ye devri.
birde çok para sapıttırıyor insanı karakterin , yürüyüşünü bile değiştiriyor. şarkıda dediği gibi para para varlığı bir dert yokluğu yara.
