cipralex'in cozemedigi bir durumdur. psikolog size bunu kullanmaniz gerektigini soylerse, aslinda cogu durumda ilac yerine konusacak birine ihtiyaciniz oldugunu unutmayin.
(bkz: #4835807)
genelde gece gelir. belirtileri kişiden kişiye değişken. ürkü nöbeti diyorlar. içinize exorcist girmesi. kâh yanma, kâh titreme, kâh çarpıntı, kâh bulantı, kâh bunaltı, kâh kalp krizini taklit eden kol ve göğüs ağrıları.
panik atak genelde anksiyete bozukluğunun neden olduğu kardiyovasküler sistemi etkileyen psikolojik bir hastalıktır.Genelde belirtileri kalp krizi geçiren bir kişinin belirtileriyle benzerlik gösterir.Ortak özellikleri ;
- Zaman zaman gelen,yada sürekli olan çarpıntı
- göğüs ağrısı,sol kolda ağrı ve uyuşma
- nefes darlığı
- el ve ayaklarda terleme
- boğazda düğümlenme hissi,zor yutkunma
- Ümitsizlik ,nedensiz olarak bir anda ortaya çıkan korku ,panik,telaş
- Kendini dinleme , sürekli tansiyon ölçme,nabız sayma,elini göğsünün üzerine koyup kalp ritimlerini dinleme
- başından kaynar sular boşalıyor hissi
- en ufak bir korkuda aşırı kalp çarpıntısına bağlı renkte solma
- en ufak bir korkuda kızarma,bozarma
- göz kararması
- nadiren bayılma nöbetleri
- koltuk altında ağrı,batma
- vücüdun çeşitli yerlerinde karıncalanma
- kaşıntı
- boyun kaşıntısı ve kepek
- ekg de taşikardi
- uykusuzluk , psikolojik çöküntüye bağlı iştahsızlık
- çabuk yorulmak
- sürekli uyku hali
- ders çalışamama,boğulma hissi.Patlama hissi.
bu sayılan belirtiler vücuttaki bazı rahatsızlıkların habercisi olabilir.Öncelikle bir dahiliye uzmanına görünüp basit bir ekg ve kan tetkiki yapıp birşey olmadığı anlaşıldığı zaman psikolojik durumlar düşünülmelidir.
yukarıda belirtilen imlere yakalanan bir panik atak hastasının tipik davranışları;
- sürekli çevre hastanelerin acil servislerine gitmek
- sürekli ekg çektirmek,kan tetkikleri yaptırmak
- doktorlara güvensizlik.Çevre hastanelerin farklı farklı doktorlarına gitmek.Tahlilleri göstermek.
- arabayla dolaşırken hastane çevrelerinde dolaşmak.
- evde birçok ilacı olmak
- öleceği,kalp krizi geçireceği düşüncesiyle hazırlıklar yapmak.
- internetten tıbbi konularda araştırma yapmak,sorular sormak
- keyifsizlik ve ümitsizlik
vucudunuzun ne kadar tuhaf seyler yapabilecegine sahit olmanizi saglayan, butun olumsuzluklarinin yaninda bardagin dolu tarafini da gormenize yardim eden beladir. vucut, herhangi bir yerde, herhangi bir zamanda kalp krizi geciriyorum tribine girer, rolunu keser... bir inanirsiniz, iki inanirsiniz kendi vucudunuza sonra ulan bu iste bir terslik var diyerekten kalp hastaliklarini arastirirsiniz, senktomlarda kol agrisi vardir diyelim, ertesi panik nobetinizde kalbinizle birlikte kolunuz da agrir, kalp krizi sirasinda agrinin gogsun ortasinda basladigini okursunuz bir yerlerde mesela bir dahaki panik nobeti tam da okudugunuz gibi belirtiler verir. siz de rahatsizliginizin sanal olduguna kanaat getirirsiniz. sanal ama ne sanal; hem var hem yok, karabasan gibi mubarek.
istenildiginde evcillestirilebilen bir hastaliktir. istege bagli olarak, gel deyince gelir; git demesini bilirseniz de gider. ilk asama durumu kabullenmektir ve en onemlisidir, ardindan panikatak nobetlerini yonetebilmeyi de basarirsiniz. bir nevi kendi kendinizle dalga* gecersiniz ama vardir iste...
nöbet geçiren birinin yanında olanlar için bir yardım. kriz anlarında hastadan "nefes alamıyorum", "ölüyorum", "bayılacağım" sözlerini sık sık duyacaksınız.
sadece psikolojik mi, fiziksel etkilenme de var mı? diye ikilmede kalırsanız(ki fiziksel etkiler görülene yardımcı olmaya çalışınız, fiziksel nöbetler hastalığın ilerlemesinde çok çok kritiktir) el parmaklarına bakınız. el parmaklarında terse doğru bükülerek kasılma ve siyanoz görürseniz, kan kalsiyumunun etkilendiği aklınıza gelsin. "boğuluyorum", "nefes alamıyorum" nidalarını yok sayın, omuzunuza yatırın, çaktırmadan derin nefes almasını engelleyin, kanda artan karbondioksit, vücut dengesini geriye getirecektir.
ilk hamle olarak ağız burun kapatmanızı tavsiye etmem, o durumdaki bir kız bile burnunuzu kırabilir. ona güven vererek, belli etmeden yapmak, hastanın panik bozukluğunun spontan ataklara dönüşmesini engellemektir.
tedavisi ilaç ya da psikolog değildir. belki ileri düzey için gerekli bunlar ama anahtar iş kişinin kendisinde biter. nedir bu iş, atak sırasında nefes alışınızı düzene sokabilmektir. kişi normalde atak sırasında nefesinin kesileceği korkusu ile bol bol, geniş geniş nefes alıp vermekte ve bu bol oksijen deryası beyninizin çeşitli fantezilerinizi gerçek kılmasına sebep olmaktadır. atak sırasında "tamam atak geçiriyorum gene mına koyim önce nefesimi kontrol etmeliyim az nefes almalıyım çok çok hızlı hızlı alırsam ağzıma sıçar" demek o atağı hemen bertaraf etmenize yol açar. bu yöntem şahsım üzerimde denenmiş ve hiçbir ilaç tedavisi olmadan panik atağımı kontrol etmeye başlamışımdır. artık gel dediğim zaman gelmekte git dediğim zaman gitmekte bu ibiş hastalık.
ayrıca şurası da var panik atak ile ilgili yazılar okumak misal bu başlık altı entarileri okumak ya da kalp krizi, beyin kanaması hakkında makaleler okumak kişiyi gene krize sokar. mümkün mertebe bunları aklınıza getirmediğinizde bir müddet sonra bu illetten kurtulduğunuza şaşıracaksınız. demek ki neymiş anahtarlar:
- atak geçirilmek istenmiyorsa kesinlikle hiçbir tıbbi hastalık akılda tutulmamalı, panik atak kelimesi ise akıldan tamamı ile çıkarılmalı. kişi her daim meşgul olmalı boş oturmamalı. kafa her daim bişeylerle meşgul olursa panik atağın p si yaşanmaz. zaten esasında panik atak boş adam, sorgulayan adam hastalığıdır.
- hadi yaptınız bi bokluk atak geçiriyorsunuz. atak sırasında nefes alışlarınızı kontrole sokarsanız kesinlikle bu atak krize dönmez. bol oksijen almayan beyin fantezi kapılarınızı ardına kadar aralamaz. korkmayın. doğal olarak ataklarınızı yavaş yavaş kontrol altına sokmaya başlarsınız bu sayede. hatta bu işten kendinize eğlence bile çıkarabilirsiniz.
benden şimdilik bu kadar. esen kalın..
edit: belki bu konuyu sol frame e getirdiğim için bile bazı hastalar sayemde atak geçiriyorlar. işte böyle ibnetor bi hastalıktır bu. neyse yazdıklarımı uygulayın cancişler kusura bakmayın..
3 ay önce banada bulaşan * hastalık. doktorların genelde cipralex veya prozac yazdığı fakat ilaçlarla geçeceğe pek benzemeyen hastalık.
(bkz: Allah düşmanıma bile vermesin)
adı üstünde hastalık, neden bu kadar özeniliyor anlamıyorum? kalp krizi geçiriyor sanılıp gözyaşları içerisinde elleriniz titreye titreye ambulansın numarasını hatırlayamamaktır bu hastalık. şimdi nasıl buldun tikican?
Yeterince nefes alamadığınızı hissediyorsunuz, kalbiniz yerinden fırlayacakmış gibi atıyor, içiniz sıkışıyor. Herkesin günlük yaşamında yaptığı bazı şeyleri yapamıyorsunuz; süpermarkete ya da sinemaya gitmek, uçağa ya da asansöre binmek gibi...
Kaygılanıp, korkuyorsunuz. Korkularınızın herhangi mantıklı bir nedeni olmadığını biliyorsunuz ama yine de bu duygunuzla başedemiyorsunuz. Aklınızı yitireceğinizi, tümüyle kontolünüzü kaybedeceğinizi, bayılacağınızı hatta kalp kirzi geçirip öleceğinizi düşünüyorsunuz. Çarpıntı, kalp atımlarını duyumsama, Terleme, Titreme ya da sarsılma
Nefes darlığı ya da boğuluyor gibi olma, Soluğun kesilmesi, Göğüs ağrısı ya da göğüste sıkıntı duyma, Bulantı ya da karın ağrısı, Baş dönmesi, sersemlik hissi, düşecekmiş ya da bayılacakmış gibi olma, Derealizasyon ya da Depersonalizasyon Dış dünya yada kendisi gerçekliğini kaybetmiş gibi hissetme. Kontrolünü kaybedeceği ya da çıldıracağı korkusu
Ölüm korkusu, Uyuşma ve karıncalanma duygusu, Üşüme ürperme ve ateş basması gibi saydığımız bu maddelerden dördünü hissediyorsak; panikatağın pençesindeyizdir demektir...
Bu belirtiler genellikle 10 dakika gibi bir sürede yoğunlaşarak doruk noktada sıkıntı verir sonra da genellikle yavaş yavaş azalır. Bu durum bir kez olursa panik nöbet olarak isimlendirilir. Ancak tekrarlamalarla gideceğinden kişi ne zaman olacak diye beklentiden dolayı sıkıntı duymaya başlar ki buna beklenti anksiyetesi denir. Bu anksiyete nedeniyle dışarı yanlız çıkmaktan korkmaya yanında birisi olmadan uzağa gitmekten kaçınmaya başlar. Tekrarlayan panik nöbetlere ve kaçınma davranışının eşlik ettiği duruma panik bozukluk denir.
Panik atak hastalarında yaşanan bu nöbetler bunaltıcı, yorucu sinir bozucudur. fakat
Bu atakların yarattığı kaygılardan kurtulabiliriz.
Panik ataklar farkında olmadan öğrenilen davranışlar sonucunda oluşurlar. Ataklardan kurtulmak için yapmamız gereken bu davranışları yapmamayı öğrenmektir. Genelde insanlar atakları daha az yaşamak için;
- Panik atak yaşayabileceklerini düşündükleri tüm olayları saf dışı bırakmaya ve kendilerini güvende hissetmedikleri, yardım görmeyecekleri her yerden kaçmaya çalışırlar.
- Yeniden yaşayabilecekleri panik atağını düşünerek sürekli yeni atağın sinyallerini beklemeye çalışırlar.
Ancak bu korkular gittikçe daha büyük korkulara ve bu korkulardan daha çok kaçınmaya yol açar. Peki yaşanan bu kısırdöngüyle nasıl başaçıkabilirsiniz Panik atağın temelinde bulunan iki ana unsurla başa çıkmada iki aşamalı bir çalışmayla başarılabilir.
- Kişinin içinde yaşanan kaygı ve sıkıntı duygusunu kontrol altına alarak, paniğe kapılma korkusunu azaltmak.
- Panik yaratabilecek olan olay ve duygulardan kaçınmayı sona erdirmek.
Bu noktada ilk anlaşılması gereken nokta şudur Panik Atak Tehlikeli Bir Virüs Değildir. Bu anlaşıldıktan sonra panikatak duygusunu yaratan olaylarla yüzleşilmeli ve yarattığı duygularla başa çıkmayı öğrenmek gerekir.
iyi gün ya da kötü gün dostunu seçmede çok yardımcı olan bir hastalıktır. o lanet olası atak geldiği zaman dünyada sanki senden başka kimse yoktur. insanın ömrümden kimi zaman 2 senelik bir zamanı çalabilecek kadar pis bir hastalıktır. insanda inanılmaz iç sıkıntısı ve paranoyayı da beraberinde getirir. Anlam veremediğin korkular yaşarsın, kalbin yerinden çıkarmışçasına çarpar sürekli nabzını kontrol edip derin nefes almaya çalışırsın. Nefes alamıyor gibi hissedersin; parmağınla yutağını çekersin nefes alabileyim diye. Bacakların öyle bir kesilir ki, bu an bir geçsin allahım nolur diye yalvarmaya başlarsın içten içe..insanın bütün sosyal hayatını mahvedebilir, derslerine devam edemezsin, işine gidemezsin, arkadaşlarınla buluşmaya gitmeye korkarsın. o kadar pis bir lanettir ki hayatını ona göre programlamaya başlarsın. Genellikle atak geldiği zaman az çok bilincinde olan birine kalp krizi geçiriyorum hissi yaratsa da kişi artık neyin ne olduğunu çözdüğü için onda sıkıntı yaratmaz ama bildiğin halde de engelleyemezsin panik durumunu. Anlık geçiştirmede en etkili çözüm en yakın sağlık kuruluşuna gidip iğne (bkz: diazem) vurulmaktır. Bir diğer yolu da alkol almaktır (bkz: yanlış). panik atak olan kişi hergün alkole başvurmaya başlar ise atakların sıklığı artmaya başlar. Yapılması gereken en doğru şey bir uzmandan (bkz: psikiyatr) yardım almaktır. Hoş ironik olan yanı ise bu hastalığı çeken kişi genelde bu tür insanlara güvenmez. Öyle bir durum olduğunda da kesinlikle doktor değiştirilmelidir. Bunun yanı sıra bu kişiler anlamadığınız olaylara aşırı tepkiler verebilir, eşşek değilseniz seviyorsanız destek verin, anlayış gösteriniz. Keza bu tür semptomlarda eşin, dostun, ebeveynin, sevgilinin desteği herşeyden çok önemlidir. kişiye kendinde sorun olmadığını insanda fiziksel hastalık gibi psikolojik hastalık olabileceğine de ikna son derece önemli bir noktadır diye düşünüyorum. Bu tür semptomlar beraberinde sürekli (bkz: depresyon) getirir ciddi şekilde. Son olarak da bu kişiler aa ben panik atak geçirdim, geçen ben de panik oldum diyen kişilerden nefret ederler. Bu hastalıkla dalga geçmek çok acizcedir. *
olmadığı halde, "panik atağım" diyen insanların olduğu sorun(muş).
eğer böyle bir sorun yaşamayıp "yaşadım" diyen birisi varsa gözlerinden anlarsınız gerçeği. o göt modaya uyma peşinde olabilir ama ciddi anlamda sıkıntılı bir hastalıktır bu.
totalde 2 ciddi kriz yaşadığım bu 2 krizden sonrada tam gelecekken kendimi kontrol edebilmem sayesinde bir nebze yırttığım hastalıktır bu meret.
anlatayım, sevdiğim insanla ayrıldığım ve deli gibi özlediğim bir dönemdeydim. yaz aylarıydı ve evde sabaha kadar internet başında vakit öldürdüm bira ve sigara eşliğinde. afedersiniz at leşi gibi kokuyordum. o kadar kötüydüm. yatağa girmeye karar verdiğimde saat sabah 10:00 sularıydı. evde de yalnızdım tabi. kafamı yastığa koyduğum anda sol koluma ufak bir karıncalanma girdiğini hissettim. hani bu panik atak beynin vücuda oyunu ya! bu boktan beyin kalp krizi belirtisinin ne olduğunu biliyormuş ve bir anda bunu bana gerçekmiş gibi hissettirmek istemiş. sol kolum iyiden iyiye uyuşmaya başladı. ne olduğunun farkında olmadığım bir durumdaydım. kalp krizi geçirdiğimden adım gibi emindim ve yapcak bir şey kalmayacak anı bekliyordum. kalbim yerinden fırlayıp gidecekmiş gibi atıyordu, gögüsümde bir ferahlama vardı, "herhalde ölüm böyle geliyor." demeye başladım. rahatlamaya çalıştım. "bu halde ölmekte koyar ulan, leş gibiyim." demek isterdim ama diyemedim. öle bir durum ki benim gibi taşak yapma potansiyeli üst düzey birini bile ciddiyete gark etti.
bir anda fırladım yataktan. "belki" dedim, "belki kurtulabilirim." her yolu denemeliydim. evde yalnız olduğum halde deli gibi diğer odalara girip çıktım yardım bekler gibi. hiçkimseden yardım bekliyordum. sevgilim aklıma geldi bir anda, sevdiğim. onu arayıp çok sevdiğimi söylemek istedim. hayatta yapmayacağım şeyi bana yaptırıyordu bu hastalık. aradım, numara kullanılmıyor yanıtını aldıktan sonra kalbim yavaşlamaya başladı. bu dünyevi şok beni kendime getiriyor gibiydi fakat büyük bir hüzün kaplamıştı bu sefer de kalbimi. beyin kalbimi sikiyordu 42 cm. lik yarrağı ile adeta.
bir anda kalbim tekrar hızlanmaya başladı, sol kolumu sağ elimle sıkıyordum kontrol amaçlı. "hayat güzel" dedim bir an kendi kendime ve kendimi sokağa attım. temiz havayı pis vücudumla içime çektim. her nefeste kalbim sakinleşti, kolum geri geldi. iyiye gidiyordum fakat emin değildim.
kendimi bir polikliniğe attım. doktora çıktım ve sıkıntımı anlattım. ekg çektirilmesi talimatını verdi hemşirelere. bi adet hoş hemşire beni alıp ekg cihazına doğru götürdü. panik atak geçmişti, adını bilmiyordum ama geçmişti. ekg ye yalandan gireceğimin farkındaydım fakat ne olur ne olmaz.
hemşire beni hasta yatağına yatırdı yüzüstü ve tişörtümü, çoraplarımı çıkarmam gerektiğini söyledi ve işte o anda 2. panik atak krizi gelmeye başladı. leş gibiydim amına koyim. kendi kokumu aldım bir an panik atağın etkisiyle, nefret ettim hayatımdan, ölmeliyim dedim. geliyordu atak. hemşire beni 2dakika yalnız bıraktı ve tişört, çorabımı çıkarttım. hemşire geri geldiğinde yüzündeki ekşi ifadeyi hala unutamam. panik atak vurdu tekrar bir anda, "senin saadetini sikerim acele et hamama gidicem." dedim. ekg'den çıktım utana sıkıla doktorun yanına gittim. doktor "turp gibisin" dedi ve beynime küfürler etmeye başladım. "panik atak olabilir" dedi tecrübemi anlattıktan sonra. eve geri döndüm.
boktan bir durumdan çıkmış uykuya dalmak istiyordum ki daldım da.
bu günden sonra hayatımda var olduğunu biliyorum panik atağın ama ben güçlüyüm biliyorum. tekrar bir kriz gelirse "bu bir beyin oyunu." diyerek savuşturacağımı, beynimi kontrol edebileceğimi, beynimi beynimle yenebileceğimi biliyorum. bu hastalık kolay kolay gitmez önemli olan onla savaşabilmek.
araba kullanırken tanışıldıysa, insanı araba kullanmaktan soğutabilen bir rahatsizlik. hele ki istanbul trafiğinde, özellikle de köprü trafiğinde araç kullanmak panik ataktan muzdarip insanlar için imkansız hale gelebilmektedir. tabi araç kullanmaktan kaçınmak, bu boktan hastaliğa bağlı olarak gelişen onlarca fobiden yalnızca biri. bunun yanında, kapalı alan fobisi, açık alan fobisi, asansör fobisi, kalabalık fobisi vb. gibi çok farkli fobilere davetiye çıkartır bu meret. öyle ki, insan evden çıkamaz hale gelir; hayatı kararır. o yüzden erkenden önlem alınmalı, iyi bir psikiyatr ile irtibata geçilerek geliştirilebilecek fobilerin önüne geçilmelidir.
hakkında olmayan hastalık diye atıp tutulan ama başına gelincede ne tür bir cehennem olduğu anlaşılan bir tür ruhsal hastalıktır. nabzının biranda hızlanıp titremeye başladığın ve nefes alamadığını sandığın o an, sana ölüm hissi verir.Eğer yalnızken yakalandıysan en yakın sağlık kuruluşuna gitmeye çalışırsın. Arkadaşlarını arayıp durumu anlatır ve öleceğini söylersin. Hastanenin acil servisine götürüldüğünde şikayetini anlatırsın hemen ekg çekerler fakat çıkan raporda bir şey olmadığı anlaşılır. Psikiyatri servisine yönlendirilirsin.Ve o tanı konulduğunda beyninden vurulmuşa dönersin.Ne olduğu meçhul bir hastalığa yakalanmışındır. Delirmiş olduğunu sanarsın. Verdiği anti-depresanları kullandıkça sana sahte bir mutluluk ve ruh gibi dolaşmana sebep verir.Tedavi süresinin 1 yıl olacağı söylendiğinde bir kez daha beyninden vurulmuşa dönersin.Ve sürekli tetikte bekleyen bir insan haline gelirsin, toplumun içine çıkamaz panik atak krizi gelecek diye korkarsın. Böyle bir hastalıktır panik atak insanı bezdirir, yıpratır, niye ben diye sordurur. eğer bu hastalığın şişirildiğini düşünen insanlardansanız, birgün başınıza böyle bir şey gelirse o zaman ne olduğunu anlarsınız.
Panikatak günde birkaç saat aralıklarla ecel terleri döktüren psikolojik rahatsızlıktır. işin kötüsü en fazla geyik muhabbetine neden olup tiye alınma konusunda şizofreniyle yarışır. Hastanın yanında birisi dese burası hafasız mı yaw; gaz kaçağı olmasın tarzı birşeyler artık otur olacakları seyreyle.Yani güler misin ağlar mısın? Bendeniz adlı şarkıcı beş yıl panikatak geçirmiş. Evinin panjurlarını bile açmazmış, hapsetmişti kendini bir süre. Ya benim başıma gelmedi çok şükür de olan arkadaşım oldu çok fena bir durum. Aman dikkat süre sonra ikiniz birden doktokluk olabilirsiniz.
