okuyan hemen hemen her çocuğun kendisinden bir şeyler bulduğu, Macar yazar Ferenc Molnar tarafından yazılan, 1906'da ilk baskısı yayımlanan çocuk kitabı. tabi ki filmi de çekildi (1969'da) ve Yabancı Dilde En iyi Film oscarına da aday gösterildi.
konusu, oyun oynadıkları arsayı "Kızıl Gömlekliler" adlı başka bir çocuk grubundan korumaya çalışan Pal Sokağı çocuklarının kıyasıya mücadelesi. olaylar budapeşte'de geçiyor.
özellikle de eski zamanlarda, sokağa çıkıp korkusuzca oynayabilmiş çocuklardansanız, kitapta geçen çocuk grubu savaşları mutlaka size de çocukken oynadığınız oyunları ve güzel anılarınızı hatırlatmıştır. küçük Ernő Nemecsek'in (nemeçek) yaşadıklarıyla da mutlaka birçoğunuzun gözünden birkaç damla da olsa yaş gelmiştir.
bu kısım viki'den alıntı:
"2006 yılında 11 yaşındaki Macar öğrenci Dani Bodnar okul ödevinde Ernő Nemecsek'in kendini feda etmesini şöyle anlatır: "Kendimi çok kötü hissettim. Niye Arsa için savaşmak zorunda olduğumuzu düşünüyordum. Çünkü orası bizim ülkemizdi, bizim oyun sahamız... öyle bir yer ki ateşler içinde olsak bile uğrunda savaşmalıyız. Arsa bize göre bizim vatanımızdı çünkü."
Ve Nemecsek herkesin emirlerini memnuniyetle yerine getirirdi. Evet, kendinden istenilenleri yapmaktan zevk alan çocuklar da vardır, ama çocukların çoğunluğu emir almaktan değil, emir vermekten hoşlanırdı. insanlar sonuçta böyleydi. Ve bu arsadaki çocukların hepsi subaydı, sadece Nemecsek sıradan bir erdi.
Barabás, Csele, csónakos, jános boka, kolnay,nemecsek , feri áts karakterlerden bazılarıdır. Olaylar köztelek, soroksár, eszterházy, maria ve pál sokaklarında geçer. Füvészkert sokağı çocukları ve Pál sokağı çocukları arasındaki arsa mücadelesini anlatır.
iyi ki bu kitabı yalnızken bitirdim diyorum, bazarovdan sonra ölümüne hayli üzüldüğüm ikinci kitap karakterini barındırıyor. Sanatın insanı ne denli etkilediğini bu kitapla daha iyi anladım. Karakterler arasındaki dostluk, mahallede oynamanın o coşkusu gıpte edilmeyecek gibi değil. Okuyup kesinlikle pişman olmayacağınız bir kitap, tıpkı küçük prens ve momo gibi çocuk kitabı olarak görülen ama hangi yaşta olursanız olun size bir şeyler kazandıracak bir kitap.
Aynı zamanda muasır'ın bir albümüdür.
macaristan'ın başkenti budapeşte'de bu romanı tasvir eden heykeller roman'ın yazılmasının yüzüncü yılı dolayısıyla pal sokağına yakın bir yerde sergilenmektedir.
molnar'dan güzel bir çocuk romanı.
çocuklara okutulması tavsiye edilir.
--spoiler--
okurken kitabı yaşayabilirsiniz, o sıska çelimsiz sarı saçlı nemecsek gözleriminin önünde öldü sanki, hala nemecsek'in ölümünü unutamamışımdır, kan ter içinde kalmıştı çocuk.
--spoiler--
ulan ne kitaptı öyle be. hiç aklımdan çıkmaz çocukluğumda okuduğum en güzel eserdi. ondan sonra acayip etkilenmiş, ona benzer hikayeler yazmaya başlamıştım o yaşlarda. selam olsun sana yüzbaşı erno nemeçek.
yıllardır ne zaman yazmaya başlayacak olsam ilk aklıma gelen ve her defterimin ilk sayfasına ellerimle yazdığım tek cümlenin yer aldığı kitaptır. "pal sokağı çocukları geldiler!" bu cesaret, hüzün ve inancın bir potada eritildiği öykü, bana çocukluğun en güzel yanlarını unutturmayan yegane şey olmuştur hep. zaknafien'den alıntıyla; çocuklarım da bu kitabı mutlaka okuyacaktır!
budapeşte'de yaşamakta olan türk gazeteci Tarık Demirkan'ın da macarca'dan türkçe'ye çevirdiği eserdir. bizzat kendisinden hediye olarak aldığım için iyi bilmekteyim.
Her çocuk, abartmıyorum ama, her çocuk okumalıdır. Eğer çocukken okumadıysanız geç kalmış sayılmazsınız, Ayşe Kulin'in zırvaları yerine buhu okuyabilirsiniz. Dahiyane bir yapıt.
