sevişme, öpüşme sahnelerinde muavinin rtük görevini üstlendiği filmlerdir. ardından şoför amca istediği müziği açar. "film milm yok lan size" der gibi.
beni olumlu yönde şaşırtan öndeki koltugun baş kısmına iliştirilmiş şahsi ekranların konulması ve maskeli beşler yerine seçmeli filmlerin olması. hatta gallipoli belgeseli bile vardı.
en çok başıma gelen ve duruma en saçma düşen film cinsleridir: uçak, kaçırılır, yol boyu birkaç insan öldürülür, film sonunda kahraman erkeğimiz herkesi kurtarır. veya; otobüs, hızı keserse bütün yolcular ölecektir ve bir şoför bile yoktur. allah akıl fikir versin şu filmleri oynatıp varolamayan uykularımızı da kaçıran host- hostes ve şoförlerimize.
