çoklu arkadaş ortamlarında sıkça karşılaşılan bi' durumdur. ortamın renkli simalarından sayılan kişi muhabbet dönsün, geyikler harlansın diye, şen sohbet olsun diye -hele bir de günündeyse - sohbetin akışına kapılıp ardı ardına patlatır esprileri... vakit geçtikçe gruba yeni üyeler katıldıkça, diğer herkesin de malum kişiden beklentisi gitgide artar! konudan konuya hızlı geçişler yapılır ve her konuya ilişkin sağlam, vurucu espriler yapması beklenir; bahse konu kişiden. herhangi birisi küçük anektodlar aktarır ve vurucu darbeyi yapması için esprili kişiliğe pas atar defalarca!, her defasında da sağlam bi' espri beklenir esas oğlandan/kızdan!... elemanımız, gecenin yıldızı olmuştur aradan geçen bir-iki saat içinde ama beyni de artık alarm vermeye, yorgunluk belirtileri göstermeye başlar; kimsenin umurunda omamasıyla beraber! velhasıl, ortamda çok fazla öne çıkmak, 'cem yılmaz'vari bir tutum sergilemek iyi değildir her zaman. bir de, sırf beklentilere cevap vermek adına ucuz espriler yapmaya başlar ki kahramanımız; vay haline! sahte sırıtışlar, emanet gülüşler, ısmarlama gülücükler gelir oturur cuk diye bünyeye!...
alakasız birşey söylesen bile herkes sana güler. en laçka davranışlar sana yapılır. en samimi insan sen olursun, en yakışıklı erkekler hep kankan olur. oh!shit... espri yapmasan bile gülerler. senin hakkındada. çok tatlı, çok şiirn derler. bütün seksapalite ve güzelliğini bitirir. en iyisi cool olmaktır fakat bu sempatiklikte içten gelen birşey.
