Macar yönetmen ildiko Enyedi 'nin berlinale 2017'de altın ayı ödülü kazanan filmi. bambaşka bir film. turgutcum uyarcım'ın geyikli gecesi'nin filmini yapmışlar, sadece o muhteşem geyikli rüya sekansları değil tüm film; o rahatsız edici mezbaha sahnelerinin o iki uyumsuz ruha uyumsuzluğu ile öyle geyikli gece şiiri olmuş ki; filmin yönetmeni eğer geyikli gece şiirini bilmeden bu filmi çekti ise; turgut uyar ile aynı geyikli rüyayı görmüş. bu açıdan bakınca da insanın ruhuna jung'un eşzamanlılık'ı ile henri bergson'ın yaratıcı tekamül'ü geliyor ki; ilkbahar gündönümünün ve dolunayın ruha süzülmeye başladığı şu zamanlarda beden ve ruh hatırlatıyor;
' "Halbuki geyikli gece ormanda Keskin mavi ve hışırtılı
Geyikli geceye geçiyorum"
Uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum. '
ps. kadın otistik, adam yarı felçli ; sıradan sosyalleşme ile derinlerine demir atmaları imkansız; o an devreye giren geyikli rüyalar ile derine akış başlasa da; demir atmayı gerçekleştiren laura marling'in what he wrote şarkısının kadının bedeninden adamın ruhuna uzanması oluyor ya; bunu yazan ve yöneten şairliğini ispatlıyor.
