david gilmour un yeni albümün ün adı. ayrıca bu albümdeki island jam adlı şarkı kaş ın karşısındaki küçük bir adaya yazmıştır ki bu ada türkiyenindir. gilmour bu adayı neden yunanistan ın degil? diye sormuş ve şarkıda arkadaşları ile bir akşam o adada geçirdikleri akşamı anlatmış.
castellorizon adlı bizim bildiğimiz meis adasıdır. orada zamanını geçiren gilmour un büyük olasılıkla kaş a gitmiş olma ihtimali de yüksektir. ayrıca on an island şarkısı da harikadır ve klibide hoştur.
david gilmour un aşmış albümü. bol bol melodik çalışmalarla pink floyd'dan esinlenmeler. yine dg nin kendne has soloları. this heaven gibi bir şaheser.
albümdeki cümbüşün hikayesi enteresandır. (david'in söylediğine göre) türkiye'de bir sahil kasabasındaki eskicide görmüş bu cümbüşü ve o sırada çalarken michael kamen'ın oğlu veya karısı kameraya kaydetmiş. albümdeki sesler o seslermiş. hatta kapı açılıp kapanması sesleri de bu seyahat sırasında kullandıkları teknenin kapılarıymış.
Remember that night
White steps in the moonlight
They walked here too
Through empty playground, this ghosts' town
Children again, on rusting swings getting higher
Sharing a dream, on an island, it felt right
We lay side by side
'tween the moon and the tide
Mapping the stars for awhile
Let the night surround you
We're halfway to the stars
Ebb and flow
Let it go
Feel her warmth beside you
Remember that night
The warmth and the laughter
Candles burned
Though the church was deserted
At dawn we went down through empty streets to the harbour
Dreamers may leave, but they're here ever after
Let the night surround you
We're halfway to the stars
Ebb and Flow
Let it go
Feel her warmth beside you
Albümün yakaladığı en büyük başarılardan biri eski pink floyd albümlerinde olduğu gibi sevilen şarkıların hep o bilindik çıkış şarkıları olmaması olsa gerek. Şöyle ki, örneğin; dark side of the moon 'da bir kişi us and them 'i daha çok severken diğer bir kişi money'i daha çok sevebiliyordu.
Benzer bir durumun dinlemesi için on an island albümünü verdiğim bir dostum ile benim aramda ortaya çıktığını görmek mutluluk vericiydi. Neyse albümü bir hafta sonrasında aldığımda 5-10 dakika konuştuk nasıl buldun hesabı. Öncelikle '' birkaç kere dinlenip sıkınılcak bir albüm değil, çok güzeldi'' dedi. Sonra en çok sevdiğin şarkı hangisiydi diye sordum. '' red sky at night' özellikle inanılmazdı.' dedi. Sonra '' albümünde genelde en az beğenilen şarkısı, ben de where we start 'ı daha çok seviyorum.'' falan gibi birşeyler söyledim. Tabi ki bu lafı duyunca da korkunç şaşırdı.
Netice olarak, kişiden kişiye daha farklı şarkılara yoğunlaşılmasını sağlayabilen, çok farklı tatlara sahip olan, çok güçlü ve dostumun dediği gibi 'birkaç kere dinlenip sıkınılcak bir albüm olmayan' bir albüm.
not: Albümü dinlettiğim dostum, pink floyd'u böyle konsept albüm tadında çok takip etmiş biri değil. Hatta sadece ilk akla gelen birkaç şarkısını bilen biri. Bu yüzden bu albümü böyle beğenmesi beni çok şaşırttı ve epey gururlandırdı. Galiba bu da david gilmour 'un ve pink floyd'un mirasının sırrı olsa gerek.
