Hacı arif bey'in segah makamındaki eseridir.abdülmecid döneminde haremde musiki dersleri verirken aşık olup evlendiği
zülf-i Nigar Hanım'ın veremden ölmesi neticesinde duyduğu acı ile bestelemiştir.usulü curcunadır.
sözleri Namık Kemal e ait olup aşık olduğu çaresiz hastalığa yakalanan kadın Zülf i nigar hanım için bestelemiş. Sevgiliden daha çaresizdir elinden hiç birşey gelmeyen aşıktır. derin anlamlar içerir. ''Gözleri en son girecek kanıma.''
