O kadar çok hayali kurulur ki bir zaman sonra gerçek gibi hissedilmeye başlanır. Bi gün gözündeki perde iner, aslında hiç olamicak, olmaması da gereken bi hayale kendini kaptırdığını anlarsın.
insanın duygularıyla vereceği mücadeleyi başlatacak olan düşüncedir bu. pek çok defa rasyonel düşünüp istediğimiz şeyin gerçekleşmeyeceğini anlar ve yere düşeriz, sonra o düşünce gelir, "ya olursa" ayağa kalkarız tekrar, bu bir düşüp kalkma sürecidir, yorucudur. ölene kadar da kalır kafamızın bir köşesinde bu düşünce. "ya olursa?"
aslında bazen kötüdür. örneğin kız arkadaşınla yüzeysel ilişkiye girersin içine boşalmazsın sadece üzerine boşalırsın. çocuk olma ihtimali nerdeyse yüzde sıfır olmasına rağmen sanki hamile kalıcakmış gibi düşünüp kendini strese sokmana yol açabilir.
Acık Kapi birakmak, umut yuklemek genellikle sahsi, üzücü durumlarla veya hayal kirikliklariyla yapayalniz birakir. Siz kendi dusuncelerinizi isteklerinizi baska olaylara veya baska kisileRe yuklersiniz. Sonra da ona inanir kapilir gidersiniz.
