her duygudaki ayrı lezzeti, sevinci, hüznü, acıyı yaşamak, bunu ifade edebilmek, hayatımıza aktarabilmek sadece bize verilmiş bir hayat sermayesi. Varlığımızı kuşatan sermayelerimiz öyle çok ki; aklımız, ruhumuz, kalbimiz, benliğimiz, bilincimiz, şuurumuz, nefsimiz, vicdanımız, duygularımız, hislerimiz, önsezilerimiz, irademiz... Bir de bütün bu verilenleri bilme, anlama ve algılama bilinci. Bütün varlığımızı kuşatan bu kadar zenginliğe rağmen, bir o kadar da aciz ve sermayesiz yine biziz. içimizde var olan ve başka hiç bir canlıda olmayan bunca güzellikler ve zenginlikler Bizi kuşatan bütün zenginlikler, farklılıklar o denklemin anlamını keşfettiğimiz ölçüde bizi mutlu, huzurlu ve güvenlikte kılıyor. Yoksa, insan olarak bizi diğer bütün canlılardan ayıran ve üstün kılan bu özelliklerin hepsi bizi hiçliğe, anlamsızlığa götürebiliyor ve diğer hiç bir canlının yaşayamayacağı kadar derin acılara boğabiliyor.
dünyada, bir sağlıklı nefes kadar devletli kıymetli hiçbir şey yoktur. bazı şeylerin değerini kaybettikten sonra sağlığı yerinde olmayınca insan devlet sahibi olsa neye yarar... sağlık her şeyin başıdır, sağlıksız insanın ne kendine ve çevresine ne de ülkesine faydalı olamayacağının gerçeğidir.
usta terzi dar kumaştan bol gömlek diker
doğru tartan esnaf rahat huzurlu gezer
eğrinin ve doğrunun hesabı mahşerde
dünyada biraz huzur her şeye bedel
sağlığın nasıl gülüm sen ondan haber ver
ilaç neye yarar vade gelmişse eğer
halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi
olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi
han senin hamam senin konaklar senin
tarla senin çiftlik senin bağ bostan senin
diyelim ki dünya malı tümünden senin
ağız tadıyla yersen bir şeye benzer
halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi
olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi
barış der biraz tuzum ekmeğim olsa
buz gibi pınar suyundan bir testim olsa
bir de şöyle püfür püfür bir çınar gölgesi
kaç kula nasip olur ki keyfin böylesi
bir lokma ye, bir yudum iç, bir oh çekiver
ilaç neye yarar vade gelmişse eğer
halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi
olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi
şu sıralar türkiye'de nazireleri daha yaygın olan şiir.
olmaya hasta cihanda, cebinde parası yoksa
özel hastaneler pahalı, devlet hastanesi sıralı
sabrın yoksa paran da yoksa buyur işte kapı
küba'ya, iran'a veya marsa.
her duyduğumda lisedeki biyoloji hocasını aklıma getiren cümledir.bir insan nasıl bir soru hazırlar biyoloji sınavında da cevabı bu cümle olur hala anlamış değilim .
halk icinde devletten daha itibarli bir sey yoktur
dunyada sihhatli bir nefes gibi mutluluk yoktur.
saltanat dedikleri sey ancak bir cihan kavgasidir
dunyada birlik gibi mutluluk ve talih yoktur.
birak bu eglence ve icme meclislerini zira sonu fenadir
eger ebedi bir dost istersen sadakat gibisi yoktur.
(bir kum saati gibi olan) omrundeki kumlarin haddi hesabi olmasa da
bu donen sise icinde (en ozeli) bir saattir.
eger huzur bulmak istersen ey muhibbi (hem sevgili hem de kendisi) herseyden arin
dunyada kosesine cekilmek gibi huzur veren bir tek basinalik (huzur) yoktur
