+Söyle bakalım Alican , büyüyünce ne olacaksın?
- Doktoy .
(32 yaşında turizm otelcilik bitirmiş kemerde 5 yıldızlı bir otelde master ını yapmaktadır ve inanın kadınların organlarını bir doktor kadar iyi bilmektedir.)
yaşamını samimi bir şekilde idame ettirmek isteyen insanın belli aralıklarla kendine yöneltmesi gereken bir soru. Fakat beraberinde başka bir paradoksu getirir; Ya aslında olmak istemediğim biri olmayı istiyorsam? o zaman da olmak istediğim kişi olur muyum? Aslı ne bu işin düşünmek ve öğrenmek gerekir.
Olmak istediğim kişiyim fakat olmak istediğim yerde değilim. Önemli olan olmak istediğin kişi olmak değil, kendi hayallerini, ideallerini gerçekleştirebilmiş bir insan mısın ?
Insan yasadikca mak meklerin sonu gelmiyor . Sonu gelmeyen degisimin arzusuyla olmak istedigim kisiyim lafi celisir . Oyleyse hep daha iyisi olcagindan hepimiz yettirebildigimiz kadariz . Ya "zihnimze ya millet ne der e ya egolarimiza"yetiyoruz .
zaman zaman olmak istediğim kişi değilim elbette ama, ne kadar çok olmak istediğim kişilere , karakterlere özenince bocalıyorum. hani istesen de olamazsın durumu var ya o hesap. hani kötü biriyim, iyiye özeniyorum değil aslında da, ama her daim pozitif bakmayı becerebilen insanlar var hakikaten. ya da öyle gözüküyorlar. öyle olmasa bile öyle gözükmek isterdim. hiç bir şeyi gözünde büyütmeyen, gözü kara olmak biraz yapı meselesi, genlerle de alakalı.
üzerimde emeği olan kişilerin, annemin, gönül borcu hissettiğim kişilerin olmami istediği kişi olmaya çalışıyorum sanki.
bazen sevilmek için, benden karşımdakine akan duyguların karşılığını alayım diye onun istediği kişi olmaya çalışıyorum.
mutsuz oluyorum, aslında sevdiklerimin mutluluğuna ve bir yudumcuk sevilmeye mutluluğumu feda edebilirim ama hayır.
tam olarak onların istediği kişi de olamıyorum.
pek sevilmiyorum da .
arada bir yerlerdeyim işte, benim ama ben değilim.
zaten kim kendi ki?
size bir hayalimden bahsedeyim mi?
birine soracağım, mevlana'nın sorduğu gibi
söyle ben kimim?
istiyorum ki inansın
söyle ben senim...
olmak istediğim kişi çevrem için ve kendim için ikiye ayrılıyor. bana kalsa bambaşka biri olmak isterdim fakat gerek ailemin biraz fazla muhafazakar tabakadan gelmesi ve toplumun bazı kuralları gereği istediğim kişi olamam. olmak istediğim kişiyi hiçbir zaman olamayacağım. bu biraz üzücü..
Kesinlikle degilim. Bende kalp kirip bana yasatilanlari yasatmak istiyorum ama yapamiyorum. Bunu yapmayi ogrenmem gerekli, yoksa hayat beni yipraticak bu gidisle.
Asla kendi kişiliğimden dolayı pişman olmadım kimi insanlar yaptığım bazı şeyleri , davranışları kendilerince anladıkları için bana beni sorgulattılar ve bu o insanlara karşı tepki oluşturdu bende . Sırf bana bunu yaşattıkları için bile nefret edebilirim sizden ..
olmak istediğim ve olmaya zorlandığım kişiler arasında gidip geliyorum. benim durumum kişiye göre değişiyor. her arkadaşımla aynı seviyede olmak istediğim kişi olamıyorum, bazen onun istediği kişi olmaya zorlaniyorum bazense içimden ne geliyorsa o oluyorum. olmak istediğim kişi de arkadaştan arkadaşa değişiyor. x kişisine karşı ağır başlı ve sakin olmak isterken y kişisine karşı piç karakterli ortam çocuğu ve nüktedan olmak istiyorum. bu hedefime ne kadar ulaşırsam o kadar zevk alıyorum gecirdigim zamandan. ama ulaşamazsam da o geçen zaman bana eziyet oluyor; sıkılıyorum, bunalıyorum, isyan ediyorum isyan!
